Qarğatmaq sözü, əsasən Azərbaycan dilinin şivələrində və köhnə yazılı ədəbiyyatında rast gəlinən bir sözdür. "Qarğıtmaq" sözü ilə sinonim olsa da, mənasını daha dəqiq şəkildə "lənət oxumaq, pisləmək, nifrət etmək, rədd etmək" kimi ifadə etmək olar. Sadəcə "qarğıtmaq"dan fərqli olaraq, "qarğatmaq" daha güclü, daha qətiyyətli və emosional bir lənətin ifadəsini ehtiva edir. Bu, həm də lənətin daha dərin və uzunmüddətli təsirə malik olmasını nəzərdə tutur.
Zibeydə misalında olduğu kimi, "ruhunu özünə qarğadasan" ifadəsi, sadəcə birinin ruhuna qarğıtmaqdan daha çox, onun ruhuna böyük bir nifrət, kədər və lənət oxumaq mənasını verir. Bu, sanki ölülərin ruhuna qarşı yönəlmiş bir qəzəbin, acı bir qisas istəyinin ifadəsidir. "Qarğatmaq"da təkcə sözlə ifadə olunan lənət yox, həm də bu lənətin gerçəkləşməsinə inanc və arzu vurgulanır.
Maraqlı bir məqam da odur ki, "qarğatmaq" sözündə qarğa quşunun mənfi obrazı ilə bağlı assosiasiyalar da mövcuddur. Qarğalar ənənəvi olaraq bədbəxtlik, ölüm və lənət simvolu kimi qəbul edilir. Ona görə də, "qarğatmaq" sözü bu simvolizmi özündə ehtiva edərək lənətin daha mistik və qorxulu bir hal almasını təəssüratını yaradır.
Beləliklə, "qarğatmaq" sözü sadəcə bir lənət ifadəsi deyil, daha çox dərin əhval-ruhiyyəni, güclü emosiyaları və qətiyyətli bir rəddi ifadə edən zəngin mənalı bir sözdür. Onun istifadəsi ədəbi dilin ifadə imkanlarını genişləndirir və mətnlərə daha güclü bir təsir qatır.