Lənət (ər.) – Dini etiqada əsaslanan ən ağır cəza növüdür. Allahın rəhmətindən tamamilə məhrum olma, sonsuza qədər bədbəxtlik və əzab içində qalma kimi qəbul edilir. Bu, sadəcə bir istəmə və ya nifrət ifadəsi deyil, ilahi qüdrətin tətbiq etdiyi bir cəza olaraq qəbul olunur. Müqəddəs kitablarda lənətin misalları mövcuddur və bu misallar, insan hərəkətlərinin ilahi qəzəbi necə cəlb edə biləcəyini göstərir.
Lənət anlayışı, yalnız dini kontekstdə deyil, həm də dünyəvi həyatda metaforik olaraq işlədilir. Bir insanı lənətləmək, ona ən ağır arzu edilməyən şeylərin baş verəcəyini dilə gətirmək mənasını verir. Bu, güclü bir nifrət və ya qəzəb ifadəsidir. Lakin, dünyəvi kontekstdəki lənət, dini kontekstdə olduğu kimi, həmişə ilahi müdaxiləni nəzərdə tutmur.
Lənətin təsiri, onu kimin söylədiyindən və kimə söyləndiyindən asılı olaraq dəyişə bilir. Dini rəhbərlərin lənəti, inanclarına görə daha güclü təsirə malik sayıla bilər. Həmçinin, lənət həm fərdi, həm də kollektiv olaraq tətbiq oluna bilər. Tarix boyu, xalqlar, qruplar və ya fərdlərə edilən lənətlərin nəticələri müxtəlif şəkildə yorumlanmışdır.
Ümumiyyətlə, lənət anlayışı, insan hərəkətlərinin nəticələri, ilahi ədalət və insanın qəzəb və nifrətinin ifadəsi barədə düşünməyə vadar edən mürəkkəb və çoxşəkili bir anlayışdır. Köhnə ədəbiyyatda, xalq əfsanələrində və müasir əsərlərdə lənətin motivləri geniş şəkildə işlənilir.