Qarğış, birisinin başına pislik gəlməsi üçün edilən arzu, nifrət dolu diləklər, bəddua deməkdir. Sadəcə "pis arzu" ifadəsi qarğışın mahiyyətini tam əks etdirmir. Çünki qarğış, passiv bir arzudan daha çox, güclü bir emosional yük daşıyan, bəzən ritualistik elementlərə də malik olan bir hərəkətdir. Bu, düşmənə, rəqibə və ya ədalətsizlik gördüyü şəxsə qarşı yönəldilən bir növ sehrli təsir gücü ilə bağlanan nifrət ifadəsidir.
Qarğışın təsiri, inanclar və mədəniyyətlər arasında dəyişir. Bəzi mədəniyyətlərdə qarğışın mistik bir gücü olduğu, Allahın və ya digər ruhani varlıqların qəzəbini cəlb etdiyi düşünülür. Digərlərində isə qarğış daha çox psixo-emosional təzyiq vasitəsi kimi qəbul edilir, hədəf şəxsin özünü günahkar hiss etməsinə və ya psixoloji təsirlərə məruz qalmasına səbəb olur. Qarğış, həmçinin bir növ ictimai təzyiq və ya cəza metodu kimi də istifadə edilə bilər.
Ədəbiyyatda qarğışın mövzusu geniş yer alır. Qarğış, şairlər və yazıçıların personajlarının daxili münaqişələrini, dərin emosional durumlarını və ya qaçılmaz taleyini əks etdirmək üçün istifadə etdikləri güclü bir bədii vasitədir. Misal olaraq, əsərlərdə atılan qarğışın sonradan gerçəkləşməsi dramatik gərginlik yaradır və hekayənin gedişatına təsir göstərir.
Nəhayət, verilən misal şer parçasında qarğışın müəyyən bir kontekstdə, yəni münafiq tərəfindən atılan qarğışın dua nisbətli olması vurgulanır. Bu, qarğışın həmişə mənfi və təhlükəli olmadığını, bəzən də mənbəyindən və motivindən asılı olaraq fərqli təsirlərə malik ola biləcəyini göstərir.