Qeybət (ər. غيبة - ğibə) sözü ərəb dilindən gələrək Azərbaycan dilinə daxil olmuşdur və əsas etibarilə bir insanın arxasınca, onun haqqında, xüsusilə də mənfi mənada, həqiqətə uyğun olub-olmamasından asılı olmayaraq, danışmaq, onun barəsində söz-söhbət yaymaq mənasını verir. Bu, sadəcə "birinin haqqında danışmaq"dan daha geniş bir anlayışı əhatə edir. Çünki qeybətin mahiyyətində həmin şəxsin mövcud olmadığı bir zamanda, onun haqqında şəxsiyyətinə zərər verə biləcək, nüfuzunu sarsıda biləcək sözlərin deyilməsi dayanır.
Qeybət, yalnız mənfi məlumatların yayılması deyil, həmçinin həqiqətə uyğun olub-olmamasından asılı olmayaraq, həmin şəxs haqqında söylənən hər hansı bir məlumatın yayılması da qeybət hesab edilə bilər. Məsələn, birinin gizli məlumatlarını başqalarına açıqlamaq, yaxud onun xarici görünüşü və ya davranışı barədə müsbət və ya mənfi şərh vermək də qeybət kimi qiymətləndirilə bilər, əgər bu həmin şəxsin razılığı olmadan edilirsə. Beləliklə, qeybət yalnız tənqid və böhtan ilə məhdudlaşmır, həmçinin müsbət məlumatların da qeyri-etik şəkildə yayılmasını əhatə edir.
İslam dini qeybəti ağır günah sayır və ondan çəkinməyi tövsiyə edir. Çünki qeybət insanın nüfuzuna və şərəfinə zərər vura bilər, arasında nifaq yarada bilər və cəmiyyətdə ədalətsizliyin yayılmasına səbəb ola bilər. Qeybət həmçinin yalan danışmağa və fitnə çalmağa gətirib çıxara bilər. Ona görə də hər bir fərd öz sözlərinə diqqət etməli, başqaları haqqında qeybət etməməyə çalışmalıdır. Qeybət etməkdən çəkinmək, etibarlı və səmimi münasibətlərin yaradılmasına kömək edir.
Müasir dövrdə sosial media platformaları qeybət üçün yeni imkanlar yaradır. İnsanların arxasınca danışmaq, onların haqqında şayiələr yaymaq, şəxsi məlumatlarını paylaşmaq daha asanlaşmışdır. Bu səbəbdən, sosial mediadan istifadə edərkən daha diqqətli və məsuliyyətli olmaq vacibdir. Qeybət yalnız insanlara ziyan vurmur, həm də sosial əlaqələrimizi zədələyir və cəmiyyətdə sağlam əlaqələrin qurulmasına mane olur.