Söz-söhbət sözü Azərbaycan dilində geniş işlənən bir birləşmədir və əsasən iki əsas mənada işlədilir. Birinci, və daha sadə mənası, adi söhbət, danışıq, insanlar arasında söylənən sözlər deməkdir. Bu mənada "söz-söhbət" sadəcə olaraq bir qrup insanın danışığını, müzakirəsini və ya fikir mübadiləsini ifadə edir. Məsələn: "Qonşular arasında yeni bir söz-söhbət yayılıb." Bu cümlədə söz-söhbət qeyri-rəsmi, adi bir söhbəti bildirir.
İkinci mənası isə daha geniş və bəzən mənfi bir kontekstdə işlənir. Bu mənada "söz-söhbət" dedikdə, həm də həqiqətə uyğun olub-olmamasından asılı olmayaraq, yayılan şayiələr, dedi-qodular, gizli danışıqlar nəzərdə tutulur. Bu mənada "söz-söhbət" tez-tez qınaq, tənqid və ya narahatlıq ifadə edir. Məsələn: "Onun haqqında pis söz-söhbətlər yayılıb." Bu cümlədə söz-söhbət, əsasən mənfi, həqiqətdən uzaq ola biləcək şayiələri ifadə edir. Bir başqa nümunə olaraq: "Yeni bir layihə ilə bağlı söz-söhbətlər artıq geniş yayılıb." Bu cümlədə də "söz-söhbət" təsdiq olunmamış, yalnız şayiə səviyyəsində olan məlumatları ifadə edir.
Sözün etimologiyasına gəldikdə, "söz" kökü türk dillərində geniş yayılmış, mənası "söylənilən, ifadə olunan" olan köhnə bir leksik vahiddir. "Söhbət" isə "söhbət etmək" felindən törəmiş bir isimdir və "danışıq, söhbət" mənalarını verir. Beləliklə, "söz-söhbət" birləşməsi, təkrarlama vasitəsilə söhbətin, danışığın əhatə dairəsini vurğulayır və həmin danışığın müxtəlif aspektlərini, həm sadə danışığı, həm də şayiələri əhatə edir.
Nümunə olaraq verdiyiniz şeir parçasında isə "söz-söhbət" daha çox "söhbət, danışma" mənasında işlənmişdir. Naz oğlanı söz-söhbətin, saz oğlanı isə keyf-damağın simvolu kimi təqdim edilir. Şeirin məzmununa görə bu söz sadə bir ünsiyyət, qonaqlıq əhval-ruhiyyəsini ifadə edir.