Qeybətcil sifəti, başqalarının arxasınca danışmağı, onların haqqında həqiqətə uyğun olmaya biləcək məlumatlar yaymağı sevən şəxsi xarakterizə edir. Bu, sadəcə olaraq "qeybət etməyi sevən" mənasından daha geniş bir anlayışı əhatə edir. Qeybətçiliyin kökündə, çox vaxt, həsəd, paxıllq, özünəinam çatışmazlığı, diqqət cəlb etmək istəyi və ya başqalarını aşağılamaq arzusu kimi psixoloji amillər dayanır.
Qeybətcil şəxslər, adətən, həqiqəti əyri-üyrü təqdim edərək, məlumatları şişirtməyə, yalan və ya yarımçıq həqiqətlər əlavə etməyə meylli olurlar. Onların məqsədi, qeybət mövzusuna çevrilən şəxsi pis vəziyyətə salmaq, onu cəmiyyətdə ləkələmək və ya sadəcə özünün əhəmiyyətini artırmaq ola bilər. Bu davranış, qeybət obyektinin nüfuzuna və psixoloji vəziyyətinə ciddi zərər vurur, əlaqələrin pozulmasına səbəb olur və sosial mühitin zədələnməsinə gətirib çıxarır.
Maraqlı bir tərəfi də odur ki, qeybətcil şəxs, özünün qeybət etdiyi hərəkətin mənfi nəticələrini çox vaxt görməzlikdən gəlir və ya inkar edir. Özünü haqlı sayır və qeybətin yayılmasında özünün rolunu minimuma endirməyə çalışır. Qeybətçiliyin müxtəlif formaları vardır; gizlin şəkildə pıçıldaşmaqdan tutmuş, açıq şəkildə böyük bir qrup insan qarşısında həmin şəxsi tənqid etməyə qədər.
Beləliklə, "qeybətcil" sifəti, sadəcə qeybət etməyi sevən bir insanı deyil, eyni zamanda, müəyyən psixoloji xüsusiyyətlərə malik, sosial münasibətləri zədələyən və əxlaqi baxımdan qəbuledilməz hərəkətlərə meylli olan bir şəxsi ifadə edir.