Qəbzə (ərəbcədən) – bir əşyanı tutmaq üçün nəzərdə tutulmuş hissə, tutacaq, dəstək. Sözün əsas mənası fiziki bir tutma nöqtəsini bildirir. Məsələn, qılıncın qəbzəsi, çəkicin sapı, fincanın qulpu kimi. Bu hissə əşyanın istifadəsini təmin edir və əl ilə əlaqəni asanlaşdırır. Qəbzə, obyektin formasına və funksiyasına uyğun olaraq müxtəlif formalarda və materiallardan hazırlana bilər - taxta, metal, plastik və s. Onun dizaynı və materiallarının seçilməsi həm estetik, həm də praktik səbəblərlə əlaqədardır.
Lüğətlərdə daha çox fiziki qəbzələrdən bəhs edilməsinə baxmayaraq, məcazi mənada da istifadə edilə bilər. Məsələn, "bir işin qəbzəsi" deyərkən, o işə başlamaq, onu idarə etmək üçün lazım olan əsas, tutuna biləcək nöqtə, yaxud baza nəzərdə tutula bilər. Beləliklə, qəbzə yalnız fiziki bir detal deyil, həm də işin, prosesin başlanğıc nöqtəsi, əsasını təşkil edən hissə kimi də başa düşülə bilər.
Bayatı misalında ("Zakirin qətlinə bəsdir nigahın; Əl vurma, qəbzeyixəncər istəməz") isə "qəbzə" sözü daha çox "tutma yeri" mənasında, xəncərin tutma hissəsini, və daha geniş mənada, həyatın təhlükəli, ölümcül tərəfini bildirir. Burada şeirin ümumi konteksti "qəbzə" sözünün məcazi mənasını dəqiqləşdirir. Bu, sözün çoxşaxəli mənalarına və istifadə kontekstindən asılı olaraq dəyişən səmimiyyətinə göstəricidir.