Qəbzəli sifəti, əsasən, bir əşyanın tutma, dəstək və ya sap hissəsinin olmasını bildirir. Sadəcə "tutacığı olan" deyə tərcümə etmək az qalır. Qəbzə, əşyanın əsas hissəsinə yapışdırılmış, onu daha rahat tutmaq, idarə etmək üçün nəzərdə tutulmuş əlavə hissədir. Bu hissə materialına, formasına və bəzəyinə görə müxtəlif ola bilər. Məsələn, bıçağın, qılıncın, çəngəlin, baltanın, hətta bəzi alətlərin qəbzəsi olur. Qəbzənin olması əşyanın istifadəsini asanlaşdırır, daha etibarlı və təhlükəsiz saxlamağa imkan verir.
Sözün kökü "qəbz" felindən törəyir və "tutmaq", "sıxmaq" mənasını verir. Beləliklə, "qəbzəli" sözü, əşyanın "tutmaq üçün nəsəsi olan" deməkdir. Bu, sadəcə bir sapdan çox geniş məna kəsb edir. Məsələn, bir stul əgər rahat tutmaq üçün əlavə dəstəyə malikdirsə, onu da "qəbzəli stul" adlandırmaq olar. Bu genişlik, sözün çox yönlü və ifadəli olduğunu göstərir.
Cavanşir misalında istifadə olunan "qızıl qəbzəli qılınc" ifadəsi, qılıncın qəbzəsinin qızıldan hazır olduğunu və bu detalın qılıncın dəyərini, gözəlliyini və bəlkə də sahibinin var-dövlətini vurğuladığını göstərir. Yalnız qılıncın tutma hissəsinin materialları deyil, həm də onun dizaynı, bəzəyi haqqında məlumat verir.
Ümumiyyətlə, "qəbzəli" sözü sadə görünüşünə baxmayaraq, bir çox mənaları özündə ehtiva edir və əşyanın praktik və estetik xüsusiyyətləri haqqında əlavə məlumat verir. Bu, sözün zəngin leksik potensialını göstərir və dilin ifadə imkanlarını genişləndirir.