Qələmdaş – bu termin əsasən iki əsas mənada işlədilir: Birincisi, və ən çox tanınmış mənası, adi karandaşdır. Yəni, qrafiti (qələmin yazı hissəsi) ağac, plastik və ya digər materiallarla örtülmüş, yazı yazmaq üçün istifadə olunan bir yazı əşyasıdır. Bu karandaşların qrafiti müxtəlif sərtlik dərəcələrində ola bilir, bu da yazı izinin qalınlığını və intensivliyini müəyyən edir. Tədris müəssisələrindən tutmuş incəsənət studiyalarına qədər hər yerdə geniş istifadə olunur.
İkincisi isə, daha az yayılmış, lakin tarixi baxımdan daha əhəmiyyətli bir mənası vardır: qara lövhə üzərində yazı yazmağa xidmət edən nazik, yumşaq, çubuq formalı material – qrifel. Bu, əslində karandaşdakı qrafitin özüdür, ancaq müstəqil olaraq, lövhədə istifadə üçün nəzərdə tutulmuşdur. Qara lövhələrin populyarlığı azalsa da, bu termin qara lövhələrlə bağlı xatirələri və tarixi əks etdirir. Belə qrifellər əsasən təbaşirin daha yumşaq, daha qaranlıq bir variantı idi və təbaşirdən fərqli olaraq daha az tozlanırdı.
Qısacası, “qələmdaş” sözü həm müasir bir yazı vasitəsi olan karandaşı, həm də daha köhnə bir yazı aləti olan qara lövhə qrifeli ifadə edir. Bu iki məna arasında tarixi bir əlaqə var, çünki hər ikisi də eyni əsas materialdan – qrafiddən hazırlanır.