Qərabət (ər. قرابة - qurba) sözü əsasən iki əsas mənada işlədilir: yaxınlıq və qohumluq.
Yaxınlıq mənasında qərabət, fiziki məsafədən daha çox, mənəvi və ya sosial yaxınlığı, bağlılığı ifadə edir. Məsələn, iki insan arasında güclü dostluq, etimad və qarşılıqlı dəstək varsa, onların arasında qərabət olduğunu deyə bilərik. Bu mənada qərabət, qohumluqdan fərqli olaraq, qan bağı ilə deyil, ortaq dəyərlər, məqsədlər və həyat təcrübələri ilə müəyyən olunur. Yaxınlıq mənasında istifadə edildikdə, qərabət sözü insanlara, yerlərə, hətta hadisələrə də aid edilə bilər. Məsələn, "tarixi hadisələrə olan qərabəti" və ya "şəhərin mərkəzinə yaxınlığı" kimi ifadələrdə "qərabət" yaxınlıq mənasında işlənir.
Qohumluq mənasında isə qərabət, qan qohumluğunu, ailə bağlarını və nəsil əlaqələrini bildirir. Bu, qan qohumluğu əsasında yaranan sosial əlaqələri, hüquq və vəzifələri əhatə edir. Ailə üzvləri arasında olan qərabət, onların bir-birinə qarşı məsuliyyətlərini, dəstək vermək və bir-birinə kömək etmək ehtiyacını ifadə edir. Teymur ağanın misalında olduğu kimi, qərabət burada qohumluq, ailə bağları mənasında işlənir və onun vəzir seçimi üzərindəki təsiri vurğulanır. Qərabət, bu mənada, vəzifə və imtiyazların verilməsində, ədalət və əlaqələrin nəzərə alınmasını bildirir.
Ümumi olaraq, qərabət sözü dərin məna daşıyan və kontekstdən asılı olaraq fərqli çalarlarda istifadə oluna bilən bir sözdür. Həm yaxınlığı, həm də qohumluğu ifadə etmək qabiliyyəti ona zəngin bir məna verir.