Qərardad sözü ərəb dilindən "qərar" və fars dilindən "...dad" şəkilçisinin birləşməsindən əmələ gəlmişdir. Köhnə Azərbaycan dilində istifadə olunan bu söz, müasir dilin qərar, qətnamə, hökm və ya rəsmi sərəncam, əmr kimi sözlərinin sinonimidir. Yəni, qərardad bir qurum, təşkilat və ya rəsmi səlahiyyətli şəxs tərəfindən qəbul edilmiş, qüvvəyə minmiş və icrası mütləq olan bir qərar, qətnamə və ya əmri ifadə edir. Bu qərarlar adətən yazılı formada olur və əhəmiyyətli qərarların qəbul edilməsini və icrasını təsbit edir.
Qərardad sözünün köhnəliyi, onun daha çox tarixi sənədlərdə və klassik ədəbiyyatda rast gəlinməsinə işarə edir. Lakin sözün mahiyyəti müasir dil üçün də tamamilə aydın və anlaşılandır. Müasir dilin qərar, qətnamə kimi sözləri, qərardad sözünün funksiyasını daha geniş auditoriyaya çatdırır, lakin qərardad sözünün özündə tarixi bir ağırlıq, rəsmiyyət və qüvvə var.
Misal olaraq, tarixi sənədlərdə, məsələn, bir hökmdarın verdiyi əmr və ya bir məclisin qəbul etdiyi qərar, "qərardad" kimi ifadə oluna bilər. Bu zaman söz, yalnız bir qərarın deyil, həm də bu qərarın qəbul olunduğu yüksək səlahiyyətli bir qurumun mövqeyini və qətiyyətini vurğulayır.
Verilən sitatda ("[Əziz bəy:] Mənim xatirimi istəyir və vədə edibdir ki, mənə xidmət rücu") isə, "qərardad" sözünün istifadəsini görə bilməsək də, bu sitatın konteksti qərardad sözünün bir qərarın əmrlə bağlı və ya hər hansı bir rəsmi qərarın məcburiyyətini vurğulayan mənasını göstərir. Çünki vədə verən şəxs öz sözünün arxasında durmalı, yəni əmrə itaət etməlidir.