Qığırdaq (Cartilage): İnsan və heyvan orqanizmindəki möhkəm, lakin eyni zamanda elastik birləşdirici toxuma növüdür. Sümüklərdən fərqli olaraq, qığırdaq qan damarları və sinirlərdən məhrumdur, buna görə də öz-özünə bərpa imkanı məhduddur. Onun əsas tərkib hissəsi xondrositlər adlanan hüceyrələr və hüceyrəarası maddədir. Bu maddə əsasən kolagen və proteoglikanlardan təşkil olunmuşdur, bu da qığırdağa xarakterik möhkəmliyi və elastikliyini verir.
Qığırdağın bir neçə növü mövcuddur, hər biri özünəməxsus xüsusiyyətlərə malikdir: Hiyalin qığırdaq, ən yaygın növdür və burnun, qabırğaların və tənəffüs yollarının bir hissəsini təşkil edir. Elastik qığırdaq daha elastikdir və qulaq və qırtlaqda rast gəlinir. Fibroz qığırdaq isə ən möhkəm növdür və oynaqların bağlanmasında, oynaqarası disklərdə və digər ərazilərdə tapılır. Onların strukturundakı fərqlər, onların müxtəlif yüklərə və stressə müqavimət göstərməsinə imkan verir.
Qığırdaq əsasən oynaqların səthlərini örtərək sürtünməni azaldır və sümüklərin bir-birinə toxunmasının qarşısını alır, bu da hamar və ağrısız hərəkətə şərait yaradır. Eyni zamanda, sümüklərin bir-birinə birləşməsində və bəzi orqanların strukturunda da iştirak edir. Qığırdağın zədələnməsi (məsələn, artroz) ağrı və hərəkət məhdudiyyətinə səbəb ola bilər. Qığırdağın bərpası çox yavaş olduğundan onun mühafizəsi vacibdir. Sağlam həyat tərzi, düzgün qidalanma və müntəzəm fiziki fəaliyyət qığırdağın sağlamlığını qorumaqda mühüm rol oynayır.
Qığırdağın struktur və funksiyasının daha dərindən öyrənilməsi, oynaq xəstəliklərinin müalicəsi və yeni müalicə üsullarının inkişafı üçün böyük əhəmiyyət kəsb edir. Elmi tədqiqatlar bu maraqlı toxumanın sirlərini açmağa davam edir.