Qılıqsız sifəti, əsasən insan xarakterini və davranışını təsvir edən bir söz olub, rəftarının olmamasını, yaxud da olduqca xoşagəlməz, kəskin və qeyri-adekvat olmasını bildirir. Sadəcə "rəftarı olmayan" deyilməklə kifayətlənmək olmaz, çünki bu ifadə passifləşdirilmiş bir vəziyyəti ifadə edir. Qılıqsız insan, əksinə, aktiv şəkildə qeyri-adekvat, bədxah və ya kobud davranışlar nümayiş etdirərək ətrafındakıları incidir.
Bu sözün mənasına "xasiyyəti kəc, bədrəftar, heç kəslə yola getməyən" kimi təriflər əlavə etmək onun mənfi keyfiyyətlərini daha da vurğulayır. Qılıqsız adam, yalnız özünəməxsus qaydada düşünür və hərəkət edir, başqalarının fikirlərini və hisslərini nəzərə almır. Onun əxlaqi prinsipləri çox zəif, yaxud da ümumiyyətlə yoxdur. Bu, həm də sosial uyğunlaşma problemləri ilə üzləşən bir şəxsiyyətin təsviridir.
Verilmiş nümunə cümləsində "Fəqət bu quru, qılıqsız adamla yan-yana çalışmaq məni sıxırdı" ifadəsində "quru" sözü ilə birlikdə istifadəsi qılıqsızlığın həm də duyğusuzluq, soyuqqanlılıq və ünsiyyətsizliyi əhatə etdiyini göstərir. Yəni, qılıqsız insan yalnız kobud davranmaqla deyil, həm də hisslərini ifadə etməməklə, duyğularını gizlətməklə insanlarla əlaqə qurmağı çətinləşdirir. Belə bir insanla işləmək, əlbəttə ki, narahatlıq və sıxıntı yaradır.
Ümumiyyətlə, "qılıqsız" sözü insan xarakterinin mənfi cəhətlərini ifadə edən güclü bir sifət olub, psixoloji və sosial baxımdan mürəkkəb bir şəxsiyyətin portretini çəkir. Onun mənası yalnız sözün hərfi tərifindən daha genişdir və konkret davranış nümunələrindən kənara çıxaraq, şəxsin daxili aləminin qüsurlu olduğunu bildirir.