Qırçı sözü Azərbaycan dilində əsasən "qır bişirən, qır salan usta" mənasında işlənir. Lakin bu tərif sözün zəngin məna dünyasını tam əhatə etmir. Qırçılıq, sadəcə bir peşə deyil, həm də xüsusi bacarıq, sənətkarlıq və bilik tələb edən bir sahədir.
Qır, ənənəvi Azərbaycan kərpicinin hazırlanma prosesində əsas mərhələlərdən biridir. Qırçının vəzifəsi, gil-qum qarışığından hazırlanmış xammalı müəyyən ölçülərdə və formaya salmaq, sonra isə onları günəşdə və ya xüsusi sobada qurutmaq və bişirməkdir. Bu proses, sadə görünməsinə baxmayaraq, həm fiziki cəhətdən ağır, həm də yüksək səbr və diqqət tələb edir. Qırçının təcrübəsi, gözünün ölçüsü və materiala münasibəti, əldə edilən qırın keyfiyyətini birbaşa təsir edir.
Qırçının işində yalnız fiziki güc deyil, həm də dəqiqlik və estetika önəmlidir. Qırların düzgün ölçülərdə və eyni formada olması, sonrakı inşaat prosesinin sürətini və keyfiyyətini müəyyənləşdirir. Beləliklə, qırçı sadəcə bir işçi deyil, həm də inşaatın əsasını qoyan, tikinti prosesinə öz töhfəsini verən bir sənətkar sayılır. Onun işi, görünməsə də, binanın möhkəmliyi və gözəlliyinə birbaşa təsir göstərir.
Tarix boyu qırçıların əməyi, Azərbaycanın memarlıq abidələrinin yaradılmasında mühüm rol oynayıb. Onların sənəti nəsildən-nəslə ötürülərək, bu gün də öz əhəmiyyətini qoruyub saxlayır. Bu baxımdan, qırçı peşəsi sadəcə bir iş deyil, Azərbaycan mədəniyyətinin ayrılmaz bir hissəsidir. Qırçıların əllərindən çıxan qırların hər birində bu zəngin tarix və sənətkarlıq əks olunur.