Qırıntı sözü Azərbaycan dilində geniş məna kəsb edən bir termindir. Əsasən, bir şeyin qırılması, sındırılması, doğranması və ya kəsilməsi nəticəsində əmələ gələn kiçik, xırda parçaları, hissələri, qırıqları və ya tikələri ifadə edir. Bu parçalar ölçülərinə görə müxtəlif ola bilər, həm çox xırda tozcuqlar, həm də nisbətən iri hissələr qırıntı adlandırıla bilər.
Qırıntının mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, bir çörəyin qırıntıları, bir qabın qırıntıları, daşın qırıntıları və s. Bu, sözün konkret istifadəsini müəyyənləşdirir. Bəzən qırıntı, faydasız, tullantı kimi qəbul edilir, istifadəyə yararsız hissələr kimi təsəvvür olunur. Lakin bəzi hallarda qırıntılar yaradıcı işlərdə istifadə oluna bilər, məsələn, sənət əsərlərində, tikintidə və ya bəzi sənətkarlıq növlərində.
Sözün "xırım-xırda" kimi tərif edilməsi onun çoxluğunu və kiçik ölçüsünü vurğulayır. Qırıntıların miqdarı çox az ola bilər, ancaq bəzi hallarda çoxluq təşkil edir. Məsələn, bir dağıdılmış binanın qırıntıları çoxlu miqdarda ola bilər. Qırıntıların materialı da müxtəlifdir: taxıl, daş, keramika, şüşə, ağac və s. ola bilər.
Qırıntı sözünün metaforik istifadəsi də mümkündür. Məsələn, “xatirələrin qırıntıları”, “ümidlərin qırıntıları” ifadələrində qırıntı, itirilmiş, tamamlanmamış və ya məhv olmuş şeylərin qalıqlarını bildirir. Bu mənada qırıntı, keçmişə dair bir iz, qalıq kimi də qəbul edilə bilər.
Yekun olaraq, "qırıntı" sözü sadə görünüşünə baxmayaraq, geniş məna daşıyır və müxtəlif kontekstlərdə fərqli mənalar kəsb edir. Həm konkret, həm də metaforik mənada istifadə oluna bilən bu söz, dilin zənginliyini və ifadə imkanlarını göstərir.