Qırmac sözü Azərbaycan dilində əsasən heyvanları idarə etmək və sürərkən onlara təsir göstərmək üçün istifadə olunan bir aləti bildirir. Sadəcə "qamçı" deməklə kifayətlənmək olmaz, çünki qırmac daha xüsusi bir mənaya malikdir. Onun düzəldilməsində istifadə olunan materiallar müxtəlif ola bilər: möhkəm və çevik kirişlər, heyvan dəriləri, iplər və ya bu materialların birgə istifadə olunması.
Qırmacın uzun sapı onun uzaqdan da heyvanlara təsir etməsinə imkan yaradır. Bu sapın uzunluğu və materialı istifadə olunan heyvanın növü və ölçüsünə uyğun olaraq dəyişir. Məsələn, iri heyvanları idarə etmək üçün daha uzun və möhkəm bir qırmac lazımdır. Sapın ucu isə, adətən, qırmacın vurduğu təsiri artırmaq üçün müxtəlif formalarda hazırlana bilir.
Qırmacın "şallaq" və "tatarı" kimi sinonimləri də var, amma bu sözlərin arasında incə fərqlər mövcuddur. "Şallaq" daha çox nazik və çevik qırmaclar üçün istifadə olunur, "tatarı" isə daha sərt və ağır olanları ifadə edə bilər. Qırmac isə bu iki sözün arasında bir orta nöqtəni təmsil edir, həm nazik, həm də qalın ola bilər. Bununla yanaşı, qırmacın ən mühüm xüsusiyyəti, onun uzun sapı ilə heyvanı uzaqdan idarə etmək imkanı verməsidir.
Tarix boyu qırmac, heyvanlarla işləyən kəndlilər, çobanlar və atlılar üçün vacib bir vasitə olub. Onun əmək aləti kimi rolundan əlavə, qırmac bəzən simvolik məna da daşıya bilər. Məsələn, bəzi mədəniyyətlərdə hakimiyyət və nəzarətin simvolu kimi qəbul olunur. Beləliklə, sadə bir əmək aləti olan qırmacın arxasında zəngin bir mədəni və tarixi kontekst gizlənir.