Qıvrım-qıvrım: Sifət və zərf kimi işlənən "qıvrım-qıvrım" sözü, bir şeyin çoxlu qıvrımlar, əyriliklər və ya buruqlarla xarakterizə olunmasını bildirir. Sadəcə "qıvrım" sözündən fərqli olaraq, "qıvrım-qıvrım" ifadəsi bu xüsusiyyətin həddindən artıq dərəcədə olmasını vurğulayır, qıvrımların sıxlığını və bəzən də qarışıqlığını ifadə edir.
Misal olaraq, "qıvrım-qıvrım saç" ifadəsi sıx, çoxlu qıvrımları olan, bəlkə də dərz və ya dalğalı deyil, həqiqətən də sıx bükülmüş saçları təsvir edir. Bu, sadəcə "qıvrım saç" ifadəsindən daha güclü və təsvirlidir. "Qıvrım-qıvrım olmaq" isə bir şeyin (məsələn, yolun, çayın, bir ipəyin) çoxlu qıvrımlı və əyri-üyrü olmasını bildirir. Bu zaman hərəkət və ya forma, düz bir xəttə uyğun gəlmir, əksinə, davamlı olaraq yön dəyişir.
Maraqlı bir məqam odur ki, "qıvrım-qıvrım" ifadəsində təkrarlanan "qıvrım" sözü, ifadəyə həm təkrarlanma vasitəsilə vurğu verir, həm də qıvrımların sıxlığını daha aydın şəkildə göstərir. Bu, sözün poetik və ya təsviri üslubda istifadəsinə imkan yaradır. Məsələn, ədəbi əsərlərdə təbiətin gözəlliyini və ya bir insanın duyğularının qarışıqlığını təsvir etmək üçün istifadə oluna bilər.
Ümumiyyətlə, "qıvrım-qıvrım" sözü əşyanın formasını və ya vəziyyətini təsvir etmək üçün çox təsirli və dəqiq bir vasitədir, sadəcə "qıvrım" sözündən daha çox informasiya verir və duyğu ifadə edir.