Qiraətçi sözü, Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində sadəcə "qiraətlə, mütaliə ilə məşğul olan adam; oxucu" kimi tərif olunsa da, mənası daha zəngin və çoxşaxəlidir. Bu termin sadəcə "oxuyan şəxs" mənasından daha geniş bir konteksti əhatə edir.
Qiraətçi, sadəcə gözləri ilə mətni qavramaqdan daha artığını edir. O, mətni dərk edir, analiz edir, fikirlərini formalaşdırır və bəlkə də ən əsası, oxuduqlarından öyrənir. Qiraətçi, passiv bir alıcı deyil, aktiv bir iştirakçıdır; mətnlə dialoqa girir, öz təcrübə və bilikləri ilə əlaqələndirir. O, həm müəllif tərəfindən çatdırılan mesajı qavrayır, həm də öz şəxsi şərhini əlavə edərək mətni şəxsiyyətinin bir hissəsinə çevirir.
Qiraətçinin rolu ədəbiyyatın mövcudluğu və inkişafı üçün son dərəcə əhəmiyyətlidir. Çünki bir əsərin həqiqi həyatı, yalnız qiraətçi tərəfindən qavranılıb dərk edildiyi zaman başlayır. Müəllif yazır, amma qiraətçi yaşadır. Qiraətçi, ədəbiyyatın təkrar-təkrar doğulmasına, yenidən kəşf olunmasına və yeni mənalar qazanmasına səbəb olur.
Müasir dünyada, rəqəmsal texnologiyaların inkişafı ilə yanaşı, "qiraətçi" anlayışı genişlənir. Artıq sadəcə kitab oxuyan şəxs deyil, həm də elektron kitablar, jurnallar, bloqlar və digər onlayn mənbələr vasitəsilə məlumat əldə edən, mədəniyyətlərarası dialoqa qoşulan bir fərddir. Qiraətçinin ədəbiyyat və mədəniyyətin inkişafındakı rolu, bu gün daha da vacib və əhəmiyyətlidir.
Beləliklə, "qiraətçi" sözü sadə bir tərifdən daha çox, bilik, təcrübə, təfəkkür və yaradıcılığın birləşməsini təmsil edən mürəkkəb və çoxşaxəli bir anlayışdır.