Qisasçı: İntiqam hissi ilə dolu, qisas almaq üçün hər şeyə hazır olan şəxs. Bu, sadəcə qisas almaq istəyini deyil, həm də bu istəyin həyata keçirilməsi üçün aktiv səy göstərməni, plan qurmağı, hətta müəyyən dərəcədə hiyləgərliyi əhatə edir. Qisasçı, zərər görmüş tərəfin təkcə öz ədalətini təmin etmək istəyi ilə deyil, həm də əzab verənə bərabər, ya da daha ağır cəza vermək istəyi ilə hərəkət edir. Bu, emosional yüklənmiş bir hərəkətdir və nəticələri həmişə nəzarət altında saxlanıla bilmir.
Qisasçı termini, sadəcə “intiqam almaq istəyəni” deyil, həm də bu istəyin arxasında duran güclü emosional və psixoloji amilləri nəzərə alır. Bu amillər arasında qəzəb, kədər, ədalətsizlik hissi, qüdrətsizlik hissinin qisasla əvəz olunma cəhdi və nəhayət, özünə inamın bərpası üçün intiqamın vahit yol kimi görülməsi ola bilər. Qisasçı obrazı ədəbiyyatda, kinoda və hətta psixologiyada geniş yer tutur, çünki insan təbiətinin qaranlıq tərəflərini əks etdirir.
Misal olaraq verilən şeir parçası "Məndən də nə zalım çıxar, oğlum, nə qisasçı; Bir dəfə bunu anla, ipəkdən qəzil olmaz" ifadəsində qisasçının hərəkətlərinin əsassız olduğunu, bəlkə də, əldə etmək istədiyi nəticəyə çatmayacağını vurğulayır. "İpəkdən qəzil olmaz" deyimi hədəfin əldəedilməzliyini, səyin boş olduğunu və qisasın mənfi nəticələrə gətirib çıxaracağını ifadə edir. Beləliklə, bu parça qisasçının hərəkətlərinin həm emosional, həm də praktik baxımdan mənasızlığını göstərir.