Qoçaqlıq, igidlik, rəşadət, şücaət və mərdliyin təcəssümüdür. Sadəcə cəsarətli olmaqdan daha çox, daxili güc, əzmkarlıq, ədalət hissi və özünə inamın birləşməsidir. Qoçaqlıq, qorxu və təhlükə qarşısında sarsılmazlıq deyil, həmçinin haqsızlığa qarşı mübarizə aparmaq, zəiflərin müdafiəsi və ədalətin bərqərar olması üçün özünü fəda etmək qətiyyətini əhatə edir. Bu, fiziki gücdən daha çox mənəvi cəsarət və şücaət tələb edir.
Qoçaqlıq sadəcə döyüş meydanında göstərilən bir xüsusiyyət deyil. Gündəlik həyatın müxtəlif çətinliklərinə, maneələrə və sınaqlara qarşı mübarizədə də özünü göstərə bilər. Çətinliklər qarşısında yıxılmamaq, əzmkarlıqla hədəflərə doğru irəliləmək, ədalətli olmaq və öz prinsiplərinə sadiq qalmaq da qoçaqlığın təzahürlərindən biridir. Tarverdi bəyin sözlərindəki "qoçaqlığı lap qələt anlayırsan" ifadəsi, qəhrəmanın qoçaqlığın yalnız səthi tərəfini – yalnız fiziki gücü və açıq-aşkar şücaəti – anlamasını göstərir.
Tarix boyu qoçaqlıq əfsanəvi qəhrəmanların əsas xüsusiyyətlərindən biri olub. Onların əməlləri nəsillər boyu təqlid olunmuş və ilham mənbəyi olmuşdur. Lakin qoçaqlıq, qəhrəmanlıq nağıllarındakı kimi yalnız epik hadisələrdə deyil, həm də gündəlik həyatda – haqsızlığa qarşı çıxmaqda, zəifləri qorumaqda, doğru yoldan dönməməkdə özünü göstərir. Qoçaqlıq, həmçinin özünü təkmilləşdirmək, biliyə can atmaq, fərqli fikirlərə açıq olmaq və həyatın çətinliklərinə qarşı dayanıqlı olmaq kimi keyfiyyətləri də əhatə edir.