Qoşma (qrammatika terminidir) müstəqil leksik mənası olmayan, nitq hissələrindən sonra gələrək onların arasında müxtəlif münasibətləri ifadə edən bir köməkçi sözdür. Yəni, özbaşına heç bir məlumat verməyən, yalnız digər sözlərlə birlikdə məna kəsb edən bir bağlayıcı və ya əlaqələndiricidir. Qoşmaların əsas funksiyası cümlənin müxtəlif hissələrini, sözləri və ya söz qruplarını bir-birinə bağlamaq, aralarındakı məntiqi əlaqəni göstərməkdir.
Qoşmaların müxtəlif növləri vardır və onlar ifadə etdikləri münasibətə görə təsnif edilir. Məsələn, bəzi qoşmalar əlavə mənası (və, həmçinin), ziddlik mənası (ancaq, lakin), səbəb-nəticə münasibəti (ona görə, buna görə), zaman münasibəti (sonra, əvvəl) və s. ifadə edə bilər. Onlar cümlənin quruluşuna və mənasına əhəmiyyətli dərəcədə təsir edərək, mürəkkəb və mürəkkəb olmayan cümlələrin qurulmasında mühüm rol oynayırlar.
Qoşmaların işlənməsi üslubun, yazının və danışığın aydınlığına və dəqiqliyinə birbaşa təsir göstərir. Düzgün qoşma seçimi mətni daha anlaşılır və səlis edir. Əksinə, yanlış qoşma istifadəsi isə cümlənin mənasını qarışdıra və anlaşılmaz hala gətirə bilər. Buna görə də, qoşmaların düzgün seçilməsi və istifadəsi dilin düzgün və aydın istifadəsi üçün çox vacibdir.
Qeyd edək ki, bəzi hallarda bir sözün qoşma olub-olmaması mübahisəli ola bilər. Çünki, bəzi sözlər kontekstdən asılı olaraq həm müstəqil söz, həm də qoşma kimi işlənə bilər. Bu kimi hallarda dilin qrammatik quruluşunun dəqiq təhlili vacibdir.