Qubar (ərəb mənşəli söz) – əşyaların üzərində toplanan incə toz və torpaq hissəciklərinin ümumi adıdır. Hər gün ev işləri görərkən qarşılaşdığımız adi bir hadisə olmasına baxmayaraq, qubarın tərkibi olduqca mürəkkəbdir. Onun tərkibinə torpaq, polen, dəri hüceyrələri, ev heyvanlarının tükü, pambıq lifləri, küf sporları, həşərat qalıqları və hətta hava çirkləndiriciləri kimi müxtəlif elementlər daxildir. Qubarın miqdarı və tərkibi evin yerləşdiyi əraziyə, havanın təmizliyinə və evdə yaşayanların həyat tərzinə bağlı olaraq dəyişə bilir.
Lakin "qubar" sözünün mənası sadəcə fiziki bir hadisə ilə məhdudlaşmır. Azərbaycan dilində "qubar" sözü məcazi mənada da işlədilir və kədər, dərd, qəm, qüssə kimi mənfi hissləri ifadə edir. Bu mənada "qubar" insanın ruhunun üzərini örtdüyü ağır, sıxıcı və qaranlıq bir təəssürat yaradır. "Gözdə qubar" ifadəsi kədərin gözləri bürüdüyünü, insanın üzünü qaranlıq bürüdüyünü bildirir. Məsələn, "Getdi o köhnə qubar ki, gözümdə var idi" cümləsində keçmişdə yaşanmış kədər və qəm hislərinin artıq yox olduğunu ifadə edir.
Beləliklə, "qubar" sözünün həm konkret, həm də məcazi mənaları mövcuddur. Konkret mənası fiziki bir hadisəni, məcazi mənası isə insanın daxili aləminin ağır və mənfi hisslərini təsvir edir. Bu iki mənanın yan-yana mövcudluğu sözün ifadə etdiyi semantik zənginliyini və dil dəyərini qabardıb.