Qurdalanmaq feli, əsasən öz yerindəcə edilən kiçik, təkrarlanan hərəkətləri, hərəkətsizliyin əksini ifadə edir. Sadəcə “oturmaq” deyil, öz yerindəcə narahatlıqla, əlləşməklə, bir şeylə məşğul olmaqla əlaqəli bir hərəkətdir. Əlindəki əşyalarla oynamaq, ayaqları ilə yerə vurmaq, ətrafdakıları gözləmək və ya fikirlərə dalmaq kimi hərəkətləri əhatə edə bilər. Bu hərəkətlər ümumiyyətlə səssiz və ya yüngül səslər ifadə edir və dərin bir məşğuliyyət deyil, daha çox səbrsizlik, narahatlıq və ya həyəcanın əlaməti ola bilər.
Daha dəqiq desək, qurdalanmaq aktiv bir passivlik vəziyyətini təsvir edir. İnsan fiziki olaraq hərəkətsiz qalır, amma daxili olaraq fəal və narahatdır. Bu, gözləmək, fikirləşmək və ya həyəcanlı bir vəziyyətdə olmaq kimi hallarda özünü göstərə bilər. Məsələn, uşaq hədiyyəsinin açılmasını gözləyərkən qurdalanır, və ya müəllim sual verəndə cavab verməyə hazırlaşan şagird qurdalanır.
Qurdalanmağın daha geniş mənası öz yerindəcə məşğul olmaqla yanaşı, səssiz-səmirsiz bir işlə məşğul olmağı da əhatə edə bilər. Bu, diqqəti cəlb etməyən, lakin məqsədyönlü və daha çox özünə yönəlmiş bir fəaliyyət ola bilər. Məsələn, bir sənətkar kiçik bir əşyanı diqqətlə hazırlayarkən və ya bir yazıçı fikirlərini səliqəyə salarkən qurdalanır.
Maraqlı bir tərəfi də odur ki, qurdalanmaq həmişə mənfi bir məna daşımaz. Bəzən özünə yönəlmiş, sakit və məhsuldar bir fəaliyyət kimi də qəbul edilə bilər. Yəni hərəkətsizlik içində bir yaradıcı proses və ya daxili axtarışın əlaməti ola bilər. Bu baxımdan qurdalanmaq fəlsəfi bir mənaya da malikdir, çünki zahiri hərəkətsizliyin arxasında gizli bir fəaliyyət, bir inkişaf və ya dəyişiklik yaşana bilər.