Qüvvət sözü Azərbaycan dilində geniş mənada "güc, qüdrət, təsir" mənalarını ifadə edir. Lüğətlərdə əsasən "qüvvə" sözünün sinonimi kimi göstərilsə də, "qüvvət" daha çox daxili, potensial gücü, bir işin yerinə yetirilməsi üçün olan imkanı ifadə edir. Sadəcə fiziki gücdən deyil, həm də mənəvi, intellektual gücdən, hətta təbiətin qüvvələrindən bəhs edərkən istifadə olunur. Məsələn, "dəmirin qüvvəti", "təbiətin qüvvələri", "fikrin qüvvəti" ifadələrində olduğu kimi.
Nümunə olaraq verilən "Koroğlu" dastanından götürülmüş misal da bunu təsdiq edir: "O köpüyü ki, sən içdin, ondan sənin qollarına qüvvət, özünə də şairlik verildi". Burada "qüvvət" sadəcə fiziki güc (qolların gücü) deyil, həm də yaradıcı qabiliyyət, şairlik istedadının təzahürü kimi başa düşülür. Köpük Koroğlunun fiziki gücünü artırdı, eyni zamanda ona şairlik qabiliyyəti bəxş etdi. Beləliklə, "qüvvət" sözü burada həm fiziki, həm də mənəvi gücü özündə birləşdirir.
Tarixi kontekstə nəzər salsaq, "qüvvət" sözünün istifadəsi zamanla dəyişmiş, lakin əsas mənasını qorumuşdur. Qədim dövrlərdə daha çox ilahi qüvvələr, sehrli qabiliyyətlər və ya təbii hadisələrin gücü ilə bağlı kontekstdə işlədilibsə, müasir dövrdə isə daha çox insanın fiziki və ya mənəvi potensialından danışarkən istifadə olunur. Ancaq hər iki halda, "qüvvət" sözü gücün, qabiliyyətin və potensialın əlamətdar bir ifadəsidir.
Maraqlı bir məqam da odur ki, "qüvvət" sözü bəzən "qüdrət" sözü ilə sinonim kimi işlənsə də, "qüdrət" daha çox yüksək səviyyəli, hətta ilahi gücü ifadə edir. "Qüvvət" isə daha çox konkret və məhdud bir gücü bildirir.