Lallıq (is. lal adamın halı): Lallıq, nitq qabiliyyətinin tamamilə və ya qismən olmaması və ya itirilməsi ilə səciyyələnən bir vəziyyətdir. Bu, sadəcə "lal adamın halı" kimi təsvir edilməkdən daha mürəkkəb və çoxşaxəli bir fenomendir. Lallıq müxtəlif səbəblərdən, anadangəlmə və ya sonradan əldə edilmiş səbəblərdən yaranır.
Anadangəlmə lallıq, doğuşdan etibarən nitq orqanlarının inkişafında qüsurlar, genetik xəstəliklər və ya hamiləlik dövründə baş verən problemlərlə əlaqədar ola bilər. Bu cür hallarda, insan həyatının erkən mərhələlərindən nitq qabiliyyətinə sahib olmur.
Sonradan əldə edilmiş lallıq isə, müxtəlif səbəblərdən, məsələn, beyin travması, insult, bəzi xəstəliklər (məsələn, serebral iflic), infeksiyalar və ya sinir sisteminin digər pozğunluqları nəticəsində baş verə bilər. Bu zaman insan əvvəllər danışa bilsə də, sonradan bu qabiliyyətini itirir.
Lallığın səviyyəsi də müxtəlif ola bilər. Bəzi insanlar tamamilə danışa bilmirlər, bəziləri isə yalnız məhdud sayda söz və ya ifadəni istifadə edə bilirlər. Bəzi hallarda, jestlər və mimikalar vasitəsilə ünsiyyət qurmaq mümkün olur. Müasir tibb lallığın müalicəsində müxtəlif üsullardan, o cümlədən loqopediya, fiziki terapiya və əməliyyatdan istifadə edir. Lakin lallığın müalicəsi səbəbindən, onun ağırlığından və fərdin xüsusiyyətlərindən asılı olaraq fərqlənə bilər.
Beləliklə, "lal adamın halı" ifadəsi lallığın mahiyyətini tam əks etdirmir. Lallıq, bir çox amillərin təsiri altında inkişaf edən və müxtəlif səviyyələrdə özünü göstərən mürəkkəb bir vəziyyətdir. Onun səbəblərinin müəyyən edilməsi və müalicəsinin seçilməsi hər bir halda fərdi yanaşma tələb edir.