Lamisə (ər. لمس - toxunmaq) toxunma duyğusudur; cisimlərin səthinin, formasının, temperaturunun, toxumasının və digər fiziki xüsusiyyətlərinin dərinin toxunması vasitəsilə hiss edilməsidir. Bu, beş əsas duyğudan biridir və ətraf aləmi dərk etməkdə mühüm rol oynayır.
Lamisə duyğusu dəridə yerləşən müxtəlif reseptorlar vasitəsilə həyata keçirilir. Bu reseptorlar toxunma, təzyiq, istiliyin və soyuğun, ağrının və vibrasiyanın müxtəlif növlərinə reaksiya verirlər. Məsələn, dəri səthinə yumşaq toxunma bir növ reseptoru, güclü təzyiq isə başqa bir növ reseptoru aktivləşdirir. Bu reseptorlardan alınan siqnallar sinirlər vasitəsilə beyinə ötürülür və orada emal olunaraq toxunma hissi yaranır.
Lamisə duyğusunun həssaslığı insanlarda fərqli ola bilər. Bəzi insanlar digərlərinə nisbətən daha həssas toxunma duyğusuna malikdirlər. Maraqlıdır ki, görmə və eşitmə əngəlli bəzi insanlarda lamisə duyğusu daha yüksək inkişaf etmişdir. Məsələn, bir çox kar və kor insanlarda yüksək iybilmə və lamisə həssaslığı müşahidə olunur. Bu, onların ətraf mühitin daha dəqiq və tam şəkildə dərk etmələrinə kömək edir. Onlar əşyaları toxunmaqla daha çox məlumat əldə edə bilir, ətraf mühit haqqında daha dolğun təsəvvür yarada bilirlər. Bu, duyğu orqanlarının qarşılıqlı əlaqəsinin gözəl bir nümunəsidir; bir duyğunun zəifləməsi digərlərinin inkişafına səbəb ola bilər.
Lamisə duyğusu sadəcə ətraf mühitin dərk edilməsi üçün deyil, həm də bədənin müdafiə mexanizmlərində mühüm rol oynayır. Məsələn, ağrı hissi təhlükəli stimullara qarşı reaksiya verərək bədənin zədələnməsindən qorunmasına kömək edir. Toxunma həmçinin sosial əlaqələrdə, məsələn, qucaqlaşma və əl sıxma kimi ünsiyyət formalarında da əhəmiyyətli rol oynayır.