Layiqlilik, bir şəxsin və ya əşyanın müəyyən bir vəzifəni, mövqeyi, və ya şərəfi yerinə yetirmək üçün lazım olan keyfiyyətlərə, bacarıqlara və ya xüsusiyyətlərə malik olması deməkdir. Bu, sadəcə olaraq "layiq olma" mənasından daha geniş bir anlayışı əhatə edir. Layiqlilik, fərdin özünün daxili keyfiyyətlərini (məsələn, dürüstlük, ədalətlilik, bacarıq) və xarici təzahürlərini (məsələn, əməksevərlik, peşəkarlıq, nailiyyətlər) əhatə edir. Beləliklə, layiqlilik həm subyektiv, həm də obyektiv meyarlara əsaslanır.
Layiqliliyin əsasını ləyaqət təşkil edir. Ləyaqət, fərdin özünə hörmət hissi, özünü dəyərləndirməsi və başqaları tərəfindən hörmətə layiq görülməsidir. Layiqli bir insan həm özünə, həm də ətrafındakılara hörmət edir, məsuliyyətlidir və əxlaqi prinsiplərə sadiqdir. Layiqlilik, sadəcə olaraq qanunları pozmamaq deyil, həm də yüksək mənəvi dəyərlərə sahib olmaqdır.
Münasiblik isə layiqliliyin daha praktik tərəfini əks etdirir. Layiqli bir şey eyni zamanda müəyyən bir vəziyyətə, hadisəyə və ya məqama münasib, uyğun olur. Məsələn, bir insan vəzifəsinə layiq ola bilər, amma geyim kodu baxımından həmin vəzifəyə münasib geyim seçməmiş ola bilər. Bu, layiqliliyin münasibliklə sıx bağlı olduğunu göstərir, lakin layiqlilik münasiblikdən daha geniş bir anlayışdır.
Ümumi olaraq, layiqlilik həm daxili keyfiyyətləri, həm də xarici təzahürləri özündə birləşdirən, bir şəxsin və ya əşyanın qazanılmış və ya irsən sahib olduğu hörmətə layiq olma halını ifadə edir. Bu, əməksevərlik, sədaqət, dürüstlük, peşəkarlıq və digər müsbət xüsusiyyətlər üzərində qurulan bir keyfiyyətdir ki, bu da həm özünə, həm də cəmiyyətə fayda gətirir.