Ləkə-ləkə: Sifət və zərf kimi işlənən "ləkə-ləkə" sözü, bir səthdə çoxlu ləkələrin olması vəziyyətini, əşyanın ləkələrlə örtülmüş halını ifadə edir. Bu, sadəcə "ləkəli" olmaqdan daha intensiv bir təsvirdir. "Ləkəli" sözü bir neçə ləkəni nəzərdə tuta bilsə də, "ləkə-ləkə" çoxlu, sıx, hətta bəzən bütöv bir səthi əhatə edən ləkələri təsvir edir. Sözün təkrarlanan strukturu bu çoxluğu və səthin ləkələrlə demək olar ki, tamamilə örtülmüş olduğunu vurğulayır. Mütləq əşyanın çirkin və ya pis vəziyyətdə olduğunu bildirmir, sadəcə ləkələrin sayının və sıxlığının çox olduğunu göstərir.
Misal olaraq verilən "Lalənin tuflisi və tumanı gil məhlulundan ləkə-ləkə olmuşdu" cümləsində, "ləkə-ləkə" sözü Lalənin tuflisinin və tumanının gil məhlulu ilə çoxlu və sıx ləkələrlə örtülmüş olduğunu, demək olar ki, tamamilə gil ləkələrinə büründüyünü ifadə edir. Bu təsvir, sadəcə "ləkəli" deyilməklə əldə edilə bilməyən, daha canlı və əyani bir görüntünü oxucuya çatdırır. "Ləkə-ləkə" sözünün ifadə gücü, dəqiq və təsirli təsvir qabiliyyətindən qaynaqlanır.
Ədəbiyyatda, xüsusilə təsviri mətnlərdə, "ləkə-ləkə" kimi təkrarlanan sifətlər təsvirin canlılığına, əyani təsir gücünə müsbət təsir göstərir. Bu cür sözlər oxucunun zəhnində daha aydın və yaddaqalan bir görüntü yaradır.