Ləpə (ləpə2) – qabıqlı meyvələrin və paxlalı bitkilərin yeyilən hissəsinə deyilir. Bu termin, qoz, fındıq, badam kimi quru meyvələrin, eləcə də noxud, lobya kimi paxlalı bitkilərin sərt qabığı içərisində yerləşən, əsasən yağ və zülal zəngin yumşaq hissəsini ifadə edir.
Ləpənin mənası sadəcə "iç hissə" ilə məhdudlaşmır. O, bitkinin çox vaxt ən qida dəyərli və ləzzətli hissəsini təmsil edir. İnsanlar əsrlər boyu ləpələri qida mənbəyi kimi istifadə ediblər və bu gün də onlar sağlam qidalanmanın ayrılmaz hissəsidir. Müxtəlif ləpələrin qida tərkibi və ləzzəti fərqlənir, məsələn, badam ləpəsi şirin və yağlı, qoz ləpəsi isə daha qatı və ədviyyatlı dad verir.
Ləpə sözü, bitkinin toxumunun inkişaf etdiyi və qorunduğu hissəni ifadə etməklə yanaşı, məcazi mənada da işlənə bilər. Məsələn, “kitabın ləpəsi” deyəndə onun əsas, ən vacib məzmununu nəzərdə tutmaq olar. Bu isə ləpə sözünün sadə bir botaniki termin olmaqdan daha geniş məna kəsb etdiyini göstərir.
Ümumilikdə, “ləpə” sözü sadə görünüşünə baxmayaraq, həm botaniki, həm də məcazi mənaları ilə zəngin bir leksik vahiddir və qida, təbiət və dilin qarşılıqlı əlaqəsini əks etdirir.