Ləyaqətsiz sifəti, əsas etibarilə bir şeyin və ya birinin özünə məxsus olan ləyaqət, şərəf, hörmət və ya dəyər səviyyəsinə uyğun gəlməməsini ifadə edir. Bu, sadəcə "layiq olmayan" mənasından daha geniş bir anlayışı əhatə edir. Ləyaqətsiz bir şey, öz mahiyyətinə, statusuna, vəzifəsinə və ya kontekstə görə gözlənilən standartları qarşılamır.
Lüğətdəki "layiqsiz, nalayiq" tərifi ləyaqətsizliyin əsas xüsusiyyətini vurğulasada, tam mənzərəni əks etdirmir. Çünki ləyaqətsiz olmaq yalnız bir şeyin layiq olmadığı mənasına gəlməyib, həm də onun aşağılığa, əxlaqsızlığa, namussuzluğa və ya hörmətə layiq olmayan davranışlarla əlaqəli olmasını da ifadə edə bilər. Məsələn, ləyaqətsiz bir hərəkət, ləyaqətsiz bir insan və ya ləyaqətsiz bir vəzifə yerinə yetirmək kimi ifadələr kontekstdən asılı olaraq fərqli mənalar kəsb edir.
Misal olaraq, verilən nümunədə ("Südabəyə layiq bir şey almaq üçün [Qəhrəmani və Firidunun] pulu çatmazdı, ləyaqətsizini...") "ləyaqətsizini" ifadəsi Südabəyin layiqli olduğu bir şeyin əldə edilməsinin mümkün olmamasını ifadə edir. Burada "ləyaqətsiz" sözü, pulun azlığı səbəbindən alınacaq hədiyyənin Südabəyin layiq olduğu səviyyəyə çatmaması mənasını daşıyır.
Beləliklə, ləyaqətsiz sözünün mənası, kontekstdən asılı olaraq, "layiq olmayan", "aşağı", "hörmətə layiq olmayan", "əxlaqsız", "namüs" kimi bir sıra mənaları əhatə edə bilər. Bu çoxşaxəli məna onu zəngin və eyni zamanda incə bir ifadə halına gətirir.