Ləzzətsizlik, bir şeyin dadının və ya xoş təəssüratının olmaması, dadlı və xoşagəlməz olmaması deməkdir. Bu, sadəcə "dadsız" olmaqdan daha geniş bir anlayışı əhatə edir. Çünki ləzzətsizlik yalnız dad reseptorlarının qıcıqlanmaması ilə deyil, həmçinin qoxu, toxuma və hətta görünüş kimi digər duyğu orqanlarına təsir edən amillərlə də əlaqəli ola bilər.
Məsələn, bir yeməyin ləzzətsiz olması, düzgün bişirilməməsi, tərkibindəki maddələrin keyfiyyətinin aşağı olması və ya düzgün olmayan birləşməsi ilə əlaqədar ola bilər. Sadəcə duzsuz olması deyil, eyni zamanda özünəməxsus bir qoxunun olmaması, xoşagəlməz bir toxuması və ya gözəl görünməməsi də ləzzətsizliyə səbəb ola bilər. Beləliklə, ləzzətsizlik, həzz verməmə, xoşagəlməzlik və ya hətta iyrənclik hissi ilə müşayiət oluna bilər.
Ləzzətsizlik anlayışı qida ilə məhdudlaşmır. Məsələn, bir ədəbi əsərin, musiqi əsərinin və ya hətta bir film ləzzətsiz ola bilər. Bu halda, ləzzətsizlik, əsərin tamaşaçıya heç bir estetik zövq verməməsi, maraqsız, cansıxıcı və ya monoton olması deməkdir. Yəni ləzzətsizlik, hər hansı bir şeyin zövq, həzz və ya məmnuniyyət hisslərini oyata bilməməsi kimi daha geniş bir məna kəsb edir.
Misal olaraq verilən "Xörək ləzzətsizliyi üzündən yeyilmədi" cümləsi, yeməyin dadının olmamasının nəticəsini göstərir. Ləzzətsiz xörəyin sadəcə dadının olmaması deyil, həm də yeyilməyəcək qədər xoşagəlməz olduğunu vurğulayır. Bu, ləzzətsizliyin həm fiziki, həm də psixoloji bir təsiri olduğunu göstərir.