Lilli sifəti, əsasən su hövzələri üçün işlənən bir təsvirdir. Sözün mənası sadəcə "lehməli, bulanıq, batlaqlı, palçıqlı, lil qarışıq" olmaqdan daha çoxdur. Lilli, suyun təmizliyindən uzaq, həyatın, canlılığın özünəməxsus bir formasının olduğunu, dibinin lil və palçıqla örtülmüş, bitki örtüyünün inkişaf etdiyi, bəlkə də durğun və ya zəif axarlı olduğunu göstərir.
Bir "lilli çay" təsəvvür edin: Suları qəhvəyi-yaşıl rəngdə, axını yavaş, dibi isə qalın lil təbəqəsi ilə örtülüdür. Suda lil parçaları üzür, bitkilərin kök və gövdələri su səthinə çıxır. Bu, sakit, lakin həm də gizli bir həyatın məkanıdır; müxtəlif su bitkiləri, böcəklər və balıqlar üçün yaşayış yeri. "Lilli göl" də oxşar bir mənzərə canlandırır: sakit, durğun su, dərinlikdə gizlənən lil və palçıq, ətrafı qamışlıqlarla və ya digər su bitkiləri ilə əhatələnmiş.
Misal olaraq verilən "Lilli gölmələri qurudan ellər; Kəhriz sularının gözündən içər" ifadəsi, lilli su hövzələrinin, xüsusilə kəhriz suları ilə əlaqədar olaraq, quru ərazilərdə yaşayanlar üçün nə qədər əhəmiyyətli bir su mənbəyi olduğunu vurğulayır. Lilli suyun təmiz olmasa da, həyat üçün vacib bir qaynaq olduğunu, susuzluğun qarşısını aldığını göstərir. Bu ifadədə, "lilli" sözü sadəcə fiziki təsvirdən daha çox, həyatın davamlılığı ilə bağlı bir məna da daşıyır.
Beləliklə, "lilli" sözü, sadəcə olaraq suyun bulanıqlığını ifadə etməkdən daha geniş bir mənaya malikdir. O, suyun təbiətinə, ətraf mühitinə və hətta insan həyatı ilə əlaqəsinə dair dərin bir məlumat verir.