Lobyalıq sözü, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında lobya bitkisinin əkildiyi və becərildiyi ərazini, yəni lobya tarlasını və ya lobya bağçasını ifadə edir. Bu, sadəcə lobya bitkilərinin sıx əkildiyi bir yer deyil, həm də əkinçilik fəaliyyətinin, qulluq və becərmə işlərinin aparıldığı bir məkandır.
Lobyalığın mənası, əkin sahəsinin ölçüsündən asılı olmayaraq, lobyanın yetişdirilməsinə yönəlmiş bütün fəaliyyəti əhatə edir. Belə ki, "lobyalığı sulamaq" deyəndə, yalnız suvarma əməliyyatı yox, həm də bitkinin inkişafı üçün lazımi nəmliyi təmin etmək məqsədi ilə aparılan bütün suvarma işləri nəzərdə tutulur. Eyni şəkildə, "lobyalığı alaq etmək" ifadəsi yalnız alaq otlarının yox edilməsini deyil, lobya bitkisinin sağlam böyüməsi üçün zərərli otlardan təmizlənməsini, torpağın havalandırılmasını və bitkinin daha yaxşı inkişaf etməsi üçün yaradılan optimal şəraiti əhatə edir.
Qısaca desək, "lobyalıq" sözü, sadə bir əkin sahəsi mənasından daha geniş bir məna daşıyır. O, əmək, qayğı, səbir və təbiətlə uyğunlaşma tələb edən bir kənd təsərrüfatı fəaliyyətinin, bitkinin yetişdirilməsi prosesinin məkanı və simvoludur. Beləliklə, lobyalıq, yalnız bir ərazi deyil, həm də bir əmək məhsuludur, təbiətlə insan əməyinin birgə nəticəsidir.
Tarix boyu lobyanın əhəmiyyətli qida mənbəyi olması və kənd təsərrüfatı mədəniyyətinin ayrılmaz bir hissəsi olması nəzərə alınaraq, "lobyalıq" sözü sadəcə bir kənd təsərrüfatı terminindən daha çox, bir mədəniyyət və ənənə elementi kimi də dəyərləndirilə bilər. Bu söz, əcdadlarımızın zəhmətini, təbiətlə əlaqəsini və həyat tərzini əks etdirir.