Maqma (yun. magma – xəmir) geologiyanın əsas anlayışlarından biri olub, Yerin dərinliklərində, yer qabığının altında, yüksək temperatur və təzyiq şəraitində əmələ gələn, mürəkkəb kimyəvi tərkibə malik, əsasən silikatlardan ibarət, yüksək özlülüklü, ərgin odlu kütlədir. Bu ərimiş qayalıq material, mineralların və uçucuların (su, karbon dioksid və s.) qarışığından təşkil olunur. Maqmanın temperaturu adətən 700°C ilə 1300°C arasında dəyişir, lakin bəzi hallarda daha yüksək də ola bilər.
Maqmanın əmələ gəlməsi prosesi litosfer platalarının hərəkətləri, radioaktiv elementlərin parçalanması nəticəsində ayrılan istilik və digər geoloji hadisələrlə bağlıdır. Yer qabığı altında maqma maqma oyuqlarında toplanır və təzyiqin artması nəticəsində yer səthinə doğru hərəkət edir. Bu hərəkət vulkan püskürmələrinə səbəb olur və maqma yer səthinə çıxaraq lava adını alır. Lava soyuyub bərkiyərək müxtəlif vulkanik süxurlar əmələ gətirir.
Maqmanın tərkibi olduqca müxtəlifdir və bu, onun əmələ gəldiyi dərinliyin, ərimiş qayanın tərkibinin, və ərimə prosesinə təsir edən digər amillərdən asılıdır. Maqmanın tərkibindəki silikatların miqdarından asılı olaraq, bazalt, andezit və riolit kimi müxtəlif növ vulkanik süxurlar əmələ gəlir. Bundan əlavə, maqma özündə həll olunmuş qazları da ehtiva edir ki, bunlar da püskürmə zamanı kül, qaz və digər materialın atmosferə atılmasına səbəb olur.
Maqma təkcə vulkanizmin deyil, həmçinin intruziv süxurların (qranit, qabbro və s.) əmələ gəlməsinin də əsasını təşkil edir. Əgər maqma yer səthinə çıxmadan yeraltı dərinliklərdə soyuyub bərkiyirsə, intruziv süxurlar yaranır. Bu proses zamanı maqma yavaş-yavaş soyuyur və iri kristal strukturlara malik süxurlar formalaşır. Beləliklə, maqma Yer kürəsinin geoloji tarixində və onun təkamülündə çox mühüm rol oynayır.