Matdım-matdım (zərf): Bu zərf, susmuş, sakit, hərəkətsiz bir halda gözlərin bir nöqtəyə dikilərək, təəccüb, heyrət və ya dərin düşüncə ifadə edən bir baxışı təsvir edir. Sözün yaradılışında təkrarlanan "matdım" hissəsi, baxışın hərəkətsizliyini, diqqətin tam cəmləşməsini və içə dönüklüyü vurğulayır. Sanki baxan insan ətraf aləmdən tamamilə kənarda qalıb, bütün diqqəti bir nöqtəyə, bir fikrə yönəlib.
“Matdım-matdım baxmaq” ifadəsi, sadəcə gözlərin bir nöqtəyə dikilib qalmasını deyil, daha dərin bir duyğunu ifadə edir. Bu, heyrət, təəccüb, düşüncəliliyə qərq olma, hətta dəhşət və ya qorxu hissinin də ifadəsinə xidmət edə bilər. Baxışın uzunluğu və intensivliyi, sözün ifadə etdiyi duyğunun gücünü və dərinliyini göstərir. Misal üçün, qəfil bir hadisəni görən bir insanın matdım-matdım baxması, hadisə qarşısında şok və ya heyrətinin gücünü əks etdirir.
Dilçilik baxımından, "matdım-matdım" sözü onomatopeya elementləri ehtiva edir. Yəni sözün səsi, ifadə etdiyi mənanı gücləndirir. Təkrarlanan "matdım" səsləri, baxışın sabitliyini və dərinliyini qulaqda da əks etdirir. Bu, sözün obrazlılığını və təsir gücünü artırır.
Ümumiləşdirərək demək olar ki, "matdım-matdım baxmaq" ifadəsi, sadə bir hərəkəti deyil, mürəkkəb bir duyğu və düşüncə halını incə şəkildə ifadə edən zəngin bir dil vasitəsidir. Bu ifadə, ədəbiyyatda, xüsusilə də təsvirlərin canlılığını artırmaq üçün tez-tez istifadə olunur.