Məcus (ərəbcə مَجُوسİ - Măcūs) termini qədim İran dininə, daha dəqiq desək, Zərdüştiliyə bağlı olanlara aid edilir. Əslində “məcus” sözü, Zərdüşt peyğəmbərinin təbliğ etdiyi dini etiqadın ardınca gedənləri qeyd etməkdən daha çox, bu dinin müəyyən bir məzhəbinə, xüsusi olaraq Zərdüşt dininin sonrakı inkişaf mərhələlərini əks etdirən və bəzi mərasimləri ilə fərqlənən qrupa aiddir. Yəni, hər Zərdüşti “məcus” adlandırmaq səhv olardı.
Zərdüştilik özünün geniş yayılma dövründə müxtəlif yerli inanclarla qarışaraq bir neçə cərəyan və məzhəbə ayrılmışdı. Bu məzhəblərdən biri də məcuslar idi. Onların dini təcrübələrində, mərasimlərində, bəzən isə etiqadlarında da Zərdüşt dininin əsas prinsiplərindən fərqli cəhətlər müşahidə olunurdu. Bunun səbəbi, əsasən, Zərdüşt dininin müxtəlif bölgələrə yayılarkən yerli əhalinin inancları ilə sintez olunması idi.
İslam mənbələrində "məcus" termini bəzən Zərdüştiləri ümumiləşdirmək üçün istifadə olunsa da, tarixi dəqiqlik baxımından bu terminin daha spesifik bir mənaya malik olduğunu xatırlamaq vacibdir. Ərəb xəlifələrinin İranı fəth etməsindən sonra "məcus" termini bəzən məslək və ya məzhəb anlayışından daha çox, əvvəlki hakimiyyət sistemini, onun mədəniyyətini və sosial quruluşunu ifadə edən bir termin kimi də işlədilmişdir.
Beləliklə, "məcus" sözünün mənası sadəcə "atəşpərəst" olaraq təqdim edilməməlidir. Bu termin daha mürəkkəb tarixi konteksti, Zərdüşt dininin müxtəlif məzhəblərini və siyasi-mədəni əhəmiyyətini özündə əks etdirir.