Məğrib (ər. مغرب - maġrib) sözü ərəb mənşəli olub, gün batan tərəf, qərb mənasını verir. Məşriq (gün doğan tərəf, şərq) sözünün tam əksidir. Beləliklə, coğrafi olaraq Yerin fırlanması nəticəsində Günəşin batdığı üfüq xəttinin olduğu tərəfi bildirir. Bu, sadəcə bir coğrafi istiqamət deyil, həm də günün sonunu, axşamın gəlişini simvolizə edən bir anlayışdır.
Tarix boyu və müxtəlif mədəniyyətlərdə məğrib müəyyən simvolik əhəmiyyət kəsb edib. Günəşin batması, günün sonu və istirahət, düşüncə və əks etdirmə vaxtı kimi qəbul edilib. Bir çox ədəbi əsərlərdə və sənət əsərlərində məğrib, səmanın rənglərinin dəyişməsi, sakitlik və sükutla əlaqələndirilir. Bu zaman həm gündüzün aktivliyinin sonu, həm də yeni bir günün başlanğıcına hazırlıq mərhələsi kimi qəbul edilir.
Coğrafi termin kimi istifadə edildikdə, "Məğrib" sözü bəzən spesifik coğrafi bölgələri də ifadə edə bilər. Məsələn, "Məğrib ölkələri" adətən Şimali Afrikanın qərb hissəsini, əsasən Mərakeş, Əlcəzair, Tunis və digər regionları əhatə edən bölgəni ifadə edir. Bu isə sözün tarixi və coğrafi kontekstindən asılı olaraq mənasının daha geniş şəkildə qavranılmasını tələb edir.
Qısacası, "Məğrib" sadəcə "qərb" mənasını verən bir söz deyil; o, həm coğrafi bir istiqamət, həm də günün sonu, sakitlik, əks etdirmə və yeni bir başlanğıca hazırlıq mərhələsini simvolizə edən bir anlayışdır. Mədəniyyətdən asılı olaraq, "Məğrib" sözü həm də müəyyən coğrafi əraziləri ifadə edə bilər.