Məğrurlanmaq (f.): Bu söz, özünə qarşı həddindən artıq yüksək qiymətləndirməni, əsassız öyünməni və ya başqalarına nisbətən üstünlük hissini ifadə edir. Sadəcə "qürrələnmək" deyilməkdən daha geniş bir mənaya malikdir, çünki həm daxili bir hissi, həm də xarici davranışı əhatə edir. Məğrurlanmaq, əslində, özünü başqalarından üstün tutma hissindən qaynaqlanır və bu hissin ifadə edilməsi müxtəlif formalarda özünü göstərə bilər: özünü yüksək tutmaqdan, başqalarını aşağılamaqdan tutmuş, əsassız iddialar irəli sürməkədək.
Bir şeyə güvənmək və iddialanmaq məğrurlanmanın təzahür formalarından biridir. Məsələn, birisi öz biliyinə, bacarığına, və ya sosial statusuna həddindən artıq güvənir və bununla bağlı əsassız iddialar irəli sürürsə, bu, məğrurlanmanın bariz nümunəsidir. Bu iddialar həm özünü aldatma, həm də digərlərini aldatma niyyəti daşıya bilər. Boş-boşuna qürrələnmək isə, məğrurlanmanın daha səthi və gözdən görünən tərəfini əks etdirir; əsassız və sübutsuz öyünməni ifadə edir.
Maraqlı cəhət odur ki, məğrurlanmaq həm müsbət, həm də mənfi nəticələrə səbəb ola bilər. Müəyyən dərəcədə özünə inam və özünə hörmət məğrurluqla qarışdırılmamalıdır. Sağlam özünə inam, insanı hədəflərinə doğru aparır, halbuki məğrurluq, insanı təkəbbürə və başqaları ilə sağlam münasibətlər qurmağa mane olur. Ona görə də, məğrurlanmaqdan çəkinmək və özünü obyektiv qiymətləndirmək vacibdir.
Nəticə etibarilə, məğrurlanmaq kompleks bir duyğu və davranış formasıdır ki, özünə yüksək qiymət verməkdən, əsassız öyünmədən, başqalarına nisbətən üstünlük hiss etməkdən və həddindən artıq güvənməkdən ibarətdir. Bu duyğu həyatımızda həm müsbət, həm də mənfi rol oynaya bilər və düzgün idarə olunması vacibdir.