Məhbəs (ərəbcədən) - azadlığın məhdudlaşdırılması, həbs olunma yeridir. Lüğətlərdə sadəcə "həbsxana" kimi tərcümə olunsa da, məhbəs anlayışı daha çox emosional yük daşıyır və sadəcə bina deyil, azadlığın itirilməsi, təcrid, ümidsizliyin və məhrumiyyətin simvoludur. Məhbəs, divarları arasında insanın həm fiziki, həm də mənəvi azadlığının məhdudlaşdırıldığı bir məkandır.
Həbsxananın konkret fiziki quruluşundan fərqli olaraq, məhbəs daha geniş bir məna kəsb edə bilir. Məsələn, "ruhi məhbəs" anlayışı, insanın öz daxili qorxuları, narahatlıqları və ya obsessiyaları səbəbindən azad həyat sürə bilməməsini ifadə edir. Eyni şəkildə, "sosial məhbəs" termini, insanın sosial qaydalar, stereotiplər və ya diskriminasiya səbəbindən özünü azad hiss etməməsini bildirə bilər. Beləliklə, məhbəs anlayışı yalnız fiziki bir yer deyil, həm də sosial və psixi məhdudiyyətləri ifadə edən simvolik bir anlayışdır.
Aydəmirin misalında olduğu kimi ("Mənim üçün ən qaranlıq bir məhbəsin yaşıl, azad bir çəməndən fərqi yoxdur…"), məhbəsin mənası müəyyən bir fiziki yerin xaricində, insanın daxili vəziyyətini, ruhi həbsini ifadə edir. Burada "məhbəs" sözü azadlığa olan istəyin, daxili azadlığın olmamasının simvoludur. Yaşıl çəmən isə azadlığı, ümidi təmsil edərək, məhbəsin ruh mənasını daha da vurğulayır. Beləliklə, məhbəs anlayışı yalnız fiziki məkanın deyil, həm də insanın daxili dünyasının əksidir.