Məhəbbətli sifəti, əsasən "məhəbbət" sözündən törəmiş olub, dərin məna kəsb edən bir leksik vahiddir. Lüğətlərdə sadəcə "məhəbbət bəsləyən, məhəbbəti olan, məhəbbət ifadə edən" kimi tərif olunsa da, mənasının zənginliyi və nüansları daha geniş təhlil tələb edir. Sözün mənası kontekstdən asılı olaraq müxtəlif çalarlar əldə edə bilər.
Məhəbbətli bir insan sadəcə məhəbbət hissini yaşamayan, həm də bu hissi öz hərəkət, davranış və sözlərində açıq şəkildə ifadə edən kəsdir. O, məhəbbətini səmimiyyətlə göstərərək, ətrafındakılara istilik və sevgi bəxş edər. Bu sevgi ailə üzvlərinə, dostlara, yaxınlarına, hətta bəzən bütün insanlığa qarşı yönələ bilər.
Misal üçün, "Məhəbbətli bir ana" deyəndə, sadəcə övladına qarşı sevgi bəsləyən deyil, həm də bu sevgisini hər cür qayğı, diqqət və fədakarlıqla göstərən ananı nəzərdə tuturuq. "Məhəbbətli baxışlar" ifadəsi isə sevgi dolu, isti və incə baxışları ifadə edir. Verilən nümunədəki "Zeynəbin məhəbbətli baxışları" ifadəsi, Zeynəbin Nadirə qarşı bəslədiyi məhəbbətin gözlərindən əks olunduğunu, bu məhəbbətin açıq-aşkar göründüyünü və ya gizli qaldığını ifadə edə bilər. Bu da kontekstdən asılıdır.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "məhəbbət" fars mənşəlidir və "sevgi" mənasını verir. "-li" isə sifət əmələ gətirən şəkilçidir. Beləliklə, "məhəbbətli" sözü "məhəbbəti olan" mənasını daşıyır, lakin bu məna sadəcə olmaqdan çox, aktiv bir ifadə ehtiva edir. Məhəbbətli insan passiv olaraq məhəbbətə sahib deyil, o, bu hissi fəal şəkildə yaşayır və ifadə edir.