Mələk (ər. ملاك - malak) sözü ərəb mənşəlidir və əslində "elçi", "xəbərçi", "göndərilən" mənalarını verir. İslam dini və xristianlıqda mələk, Allahın əmrlərini yerinə yetirən, iradəsini icra edən qeyri-maddi, mənəvi varlıq kimi təsvir olunur. Bu təsvirlərdə tez-tez qanadlı və gözəl insan surətində təqdim olunurlar, lakin bu, yalnız simvolik bir təsvirdir. Mələklərin gerçək görünüşləri insan anlayışının hüdudundan kənarda qalır.
Quran və İncil kimi müqəddəs kitablarda mələklər Allahın əmrlərinin yerinə yetirilməsində, peyğəmbərlərə vəhdət elan etməsində, insanların həyatına müdaxilə etməsində (həm müsbət, həm də mənfi) mühüm rol oynayırlar. Onlar Allahın qüdrətini və əzəmətini göstərən bir vasitədirlər. Müxtəlif mələk növləri (Cəbrail, Mikail, İsrafil və s.) və onların özəl vəzifələri dini ədəbiyyatlarda geniş təsvir olunur.
Mələk sözü, dini kontekstdən kənarda da istifadə olunur. Məsələn, "o, mələk kimi gözəldir" ifadəsi insanın gözəlliyini vurğulayır. Bu zaman "mələk" sözü metaforik mənada, yəni yüksək gözəllik və saflığın simvolu olaraq işlənir. Bu mənada sözün əsl mənasından uzaqlaşaraq sadəcə "çox gözəl" anlamına gəlir.
Qısacası, "mələk" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişir. Dini kontekstdə Allahın elçisi, qeyri-maddi varlıq; qeyri-dini kontekstdə isə yüksək gözəllik və saflığın simvolu olaraq başa düşülür. Sözün "məlaikə" (çoxluq) şəkli də geniş şəkildə işlənir və "mələklər ordusu" və ya "mələklər dünyası" kimi ifadələrə daxil olur.