Mənli-sənli zərfi, iki və ya daha çox şəxsin öz aralarında, rəsmiyyətdən uzaq, intim və səmimi bir şəkildə ünsiyyət qurması vəziyyətini ifadə edir. Bu, həm söhbət tərzinə, həm də ünsiyyətin xarakterinə aiddir. Söz birləşməsinin əsasını təşkil edən “mən” və “sən” əvəzlikləri, söhbətə qoşulmuş şəxslərin bir-birlərinə qarşı qeyri-rəsmi, yaxın münasibətini vurğulayır. “Mənli-sənli” ifadəsində rəsmiyyət, məsafə, sərtlik yoxdur; əksinə, rahatlıq, səmimiyyət və açıqlıq hiss olunur.
Morfoloji cəhətdən, “mənli-sənli” sözü “mən” və “sən” əvəzliklərinin təkrarından və “-li” şəkilçisinin əlavə olunması ilə əmələ gəlmişdir. “-li” şəkilçisi isə keyfiyyət, xassə bildirən sifət şəkilçisidir. Beləliklə, “mənli-sənli” sözü "mən və sənə məxsus olan, mən və sənə aid olan" mənasını da özündə ehtiva edir.
Cümlədə işlənməsinə dair nümunələr:
- Məsələni mənli-sənli həll edək.
- Dostlarımızla mənli-sənli söhbət etdik.
- Ailəmizdə hər zaman mənli-sənli bir mühit hökm sürür.
- Bu məsələni rəsmiyyətə qapılmadan, mənli-sənli danışaq.
- Onların mənli-sənli münasibətləri hər kəsin hörmətini qazanmışdı.
Göründüyü kimi, “mənli-sənli” sözü müxtəlif kontekstlərdə, həm ünsiyyət tərzinə, həm də münasibətlərin xarakterinə işarə etmək üçün işlədilir. Lakin əsas mənası hər zaman intim, səmimi və rəsmiyyətdən uzaq bir ünsiyyətə işarə edir.