Məryəmotu (Melissa officinalis) – Lamiaceae (dəfnəkimilər) fəsiləsinə aid çoxillik, xoş ətirli, otlu bitkidir. "Məryəmotu" adı bitkinin ətirli və müalicəvi xüsusiyyətlərinə işarə edir və ehtimal ki, Müqəddəs Məryəmə istinadən yaranmışdır. Bəzi mənbələrdə "süyrüvə" kimi də adlandırılır. Bu adın bitkinin xarici görünüşü ilə əlaqədar olduğu ehtimal olunur, çünki "süyrü" sözü üzərində kiçik tüklər olan, yumşaq və hamar səth deməkdir. Lakin bu adın etimologiyası daha dəqiq tədqiqatları tələb edir.
Bitkinin əsas xüsusiyyəti tərkibindəki ətirli yağlardır. Bu yağlar, sitral, limonen, geraniol kimi bir sıra terpenlər və digər üzvi birləşmələrdən ibarətdir. Bu ətirli yağlar Məryəmotunun müalicəvi təsirlərinə səbəb olur. O, həzm sistemini tənzimləyici, sakitləşdirici, antiseptik, spazmolitik və digər faydalı xüsusiyyətlərə malikdir. Ətirli yağları əsasən sinir sisteminin sakitləşdirilməsində, stressin aradan qaldırılmasında, həzm problemlərinin həllində və soyuqdəymə əlamətlərinin azaldılmasında istifadə olunur.
Məryəmotu çiçəkləri ikidodaqlı tacdan ibarətdir. Bu, çiçəyin xarici görünüşünü təsvir edən botanik termindir. İkidodaqlı tac, çiçək tacının iki hissəyə - üst və alt dodağa bölünməsini bildirir. Bu, Lamiaceae fəsiləsinə aid bitkilərin xarakterik xüsusiyyətlərindən biridir.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
- Bağçada əkilən məryəmotu bitkisi gözəl ətir yayırdı.
- Məryəmotu çayını sakitləşdirici təsiri üçün içirdi.
- Qədim zamanlardan süyrüvənin (məryəmotunun) müalicəvi xüsusiyyətləri məlum idi.
- Botanik təsnifata görə, məryəmotu Melissa officinalis kimi təsnif edilir.