Məsumluq (ər. مَسُوم - məsūm "toxunulmaz, qorunan, müqəddəs, günahsız" sözündən) - bir neçə əsas mənaya malik mürəkkəb bir leksik vahiddir. Əsas mənası təmizlik, paklıq, saflıq olsa da, kontekstə görə mənası genişlənir və nüanslar əldə edir.
Birinci və ən ümumi mənası, fiziki və mənəvi cəhətdən günahsızlıq, toxunulmazlıq, bəd niyyətdən uzaqlıqdır. Bu mənada "məsum uşaq", "məsum qəlbin saflığı" ifadələri işlənir. Uşaqlar dünyaya təmiz, günahsız gəlir və onların davranışlarındakı yanlışlıqlar, təcrübəsizliklə əlaqədardır, şüurlu bir pislikdən irəli gəlmir. Bu, məsumluğun birinci, fundamental mənasıdır.
İkinci məna, daha çox metaforik olaraq işlənir və səlislik, sadəlövhlük, təcrübəsizlik kimi xüsusiyyətləri əhatə edir. "Məsumluğundan istifadə edərək aldadıldı" cümləsində məsumluq, nadanlıq, dünyanın çətinliklərindən xəbərsiz olmaq kimi anlaşılır. Bu mənada, məsumluq həm müsbət, həm də mənfi konnotasiyaya malik ola bilər.
Üçüncü məna, daha dar mənada, müqəddəslik, toxunulmazlıq, hörmətə layiq olmaq kimi anlaşılır. Məsələn, "məsum kəlam" ifadəsi Allahın sözünün müqəddəsliyini, toxunulmazlığını vurğulayır. Bu mənada, məsumluq müqəddəs və əzəmətli bir varlığa aid edilir.
Fuadın misalındakı ("Sən anla ki, bir ailənin səadəti ondakı qadının məsumluğundadır") məsumluq, qadının təmizliyinə, saflığına, sadəlövhlüyünə və etibarlılığına işarə edir. Lakin, buradakı məna birmənalı deyil və oxucunun kontekstdən çıxış edərək mənasını dəqiqləşdirməsi tələb olunur. Qadının mənəvi təmizliyi, günahsızlığı, əxlaqi saflığı və ya sadəlövhlüyü ailə səadətinin təməlini təşkil edə bilər.