Məşğuli-zimmə (ərəbcə مَشْغُولٌ بِالزِّمَّة - məşğul bi-z-zimmə ifadəsindən götürülmüşdür) sözü köhnə Azərbaycan dilində işlənmiş bir termindir. Əslində iki sözün birləşməsindən ibarətdir: "məşğul" (məşğul olmaq, tutulmaq, öhdəsində olmaq) və "zimmə" (vicdan, məsuliyyət, öhdəlik, borc). Beləliklə, "məşğuli-zimmə" birinin pulunu, malını mənimsəmək, haqqında yalan danışmaq, ona qarşı haqsızlıq etmək və ya ümumiyyətlə, vicdanını qıran, öhdəliklərini yerinə yetirməməklə bağlı bir hərəkət nəticəsində yaranmış günah və ya məsuliyyət halını ifadə edir.
Müasir Azərbaycan dilində bu söz nadir hallarda işlənsə də, onun mənası "vicdan borcu", "qaranlıq əməl", "haqsızlıqla əlaqədar öhdəlik" kimi ifadələrlə əvəz oluna bilər. Ən geniş mənada isə, "məşğuli-zimmə" bir insanın başqasına qarşı qəsdən və ya bilmədən etdiyi haqsızlığı, yaratdığı ziyanı və ya pozduğu etimadı ifadə edən bir anlayışdır. Bu, sadəcə pul və mal mənimsəməklə məhdudlaşmır; həm də əmanətə xəyanət, sözsüzlük, vəd pozuntusu, şər-böhtan kimi halları da əhatə edir.
Cümlədə necə işləndiyi nümunələri:
- "Onun bu əməli böyük bir məşğuli-zimmə idi." (Bu cümlədə məşğuli-zimmə ciddi bir günah, vicdan əzabı mənasında işlənir.)
- "Məşğuli-zimməsindən qurtulmaq üçün özünü bağışlatmağa çalışdı." (Burada məşğuli-zimmə özünü günahkar hiss etmə, vicdan əzabı halını ifadə edir.)
- "Qardaşının malını mənimsəməsi onun böyük bir məşğuli-zimməyə düşməsinə səbəb oldu." (Bu misalda məşğuli-zimmə konkret bir haqsızlıq, qanunsuz hərəkət nəticəsində yaranmış məsuliyyət kimi ifadə olunur.)
Beləliklə, "məşğuli-zimmə" sözü, köhnə və zəngin məna daşıyan, anlayışını dəqiq bilmək üçün kontekstə diqqət yetirməyi tələb edən bir termindir.