Məzdəkilik (məzdəkizm) — Sasanilər dövründə (III-VI əsrlər) İranda yaranmış dini-ictimai təlim. Məzdək (280-340-cu illər) tərəfindən təsis olunmuşdur. Bu təlim öz əsasında sosial bərabərlik, torpaq və mal-mülkün ümumi mülkiyyəti, qadın və kişilər arasında bərabər hüquqlar, hətta nikahın məhdudlaşdırılması kimi prinsipləri irəli sürürdü. Məzdəkizmin əsas ideyası varlıların mal-mülkünün kasıblara bərabər paylanması və cəmiyyətdə bərabərliyin təmin edilməsi idi. Təlimin əsasında zərduştluğun bəzi elementləri ilə yanaşı, sosyal-iqtisadi bərabərsizliyə qarşı çıxan qədim iranlıların sosial-fəlsəfi görüşləri də dayanır.
Məzdəkizmin dini aspekti Zərdüşt dininin dualist təlimindən fərqli olaraq, əsasən kosmik bərabərliyə və insanların müqəddəs birliyə qovuşmasına yönəlib. Mənbələrə görə, Məzdək özünü peyğəmbər elam etmiş və tanrı ilə birbaşa əlaqədə olduğunu iddia etmişdir. Bu təlimin yayılması Sasanilər imperiyasının sosial-siyasi sabitliyini sarsıtmış, hökmdarların narazılığına səbəb olmuş və nəticədə Məzdəkin edamı ilə məzdəkilik hərəkatı yatırılmışdır.
Mənbələrdə məzdəkiliyin təfərrüatlı şəkildə təsvir olunmaması onun tam başa düşülməsini çətinləşdirir. Müxtəlif tədqiqatçılar məzdəkizmin əsas ideyalarını və əhəmiyyətini fərqli şəkildə izah edirlər. Bəzi alimlər məzdəkizmi dini bir hərəkat kimi, bəziləri isə sosial-siyasi bir üsyan kimi qiymətləndirirlər. Ancaq ümumi fikir birliyə görə, məzdəkilik Sasanilər dövrünün tarixində və İranın sosial-dini fikrində mühüm rol oynamışdır. Onun ideyaları sonrakı dövrlərdə də müxtəlif dini və siyasi hərəkatlara təsir göstərmişdir.
Terminin etimologiyası açıqdır: "məzdəkilik" sözü Məzdəkin adı ilə bağlıdır və onun təlimini ifadə edir. "Məzdəkizm" isə ərəb dilindən türk dilinə keçmiş bir termindir və eyni mənanı daşıyır. Hər iki termin elmi ədəbiyyatda geniş istifadə olunur. Məsələn: "Sasanilər dövründə məzdəkilik hərəkatı geniş yayılmışdı" və ya "Məzdəkizmin əsas ideyaları sosial bərabərlik və ədalət idi."