Minnətli sifəti, əsasən "minnət" sözündən törəmiş olub, bir başqasının etdiyi xeyir, yaxşılıq, kömək qarşısında özünü borclu hiss edən, təşəkkür hissi keçirən vəziyyəti bildirir. Bu hissin ifadəsində həm də müəyyən dərəcədə asılılıq, bağlılıq hissi də ola bilər. Sözün mənası, minnəti qəbul edənin həmin minnətdarlıq hissini əks etdirir.
Lüğətlərdəki "özünə borclu etmək üçün edilən" ifadəsi, minnətin məqsədli şəkildə, yəni birini özünə bağlamaq, ona borclu etmək üçün edilməsini ifadə edir. Bu, minnətin həmişə səmimi və təmiz niyyətlə edilmədiyini göstərir. Bəzən minnətlər manipulyasiya vasitəsi kimi istifadə edilə bilir.
"Təmənnalı" sözü ilə sinonim kimi göstərilməsi də, minnətin bəzən həddindən artıq olmasının, yalvarıcı, yalvarışa oxşayan bir xarakter daşıya biləcəyini vurğulayır. Təmənna, özündən aşağı olan insandan bir şey istəmək, ona yalvarmaq mənasını verir.
Atalar sözündəki "Minnətli plovdansa, minnətsiz pendir-çörək yaxşıdır" misalı isə, minnətin bəzən yükə çevrildiyini, sözün həqiqi mənasında minnətin qəbul edilməsindən daha çox sərbəstliyin, azadlığın əhəmiyyətini göstərir. Burada maddı dəyərin azlığı (pendir-çörək), ruhi rahatlığın (minnətsiz olma) əhəmiyyətindən üstün tutulduğunu görürük.
Qısaca desək, "minnətli" sözü minnətdarlıq hissini, lakin həmin hissin arxasında gizlənən potensial asılılıq və ya manipulyasiya ehtimalını da əhatə edir. Sözün işlənməsi kontekstdən asılı olaraq müsbət və ya mənfi konnotasiyalara malik ola bilər.