Müqəşşər (ər. مُقَشَّر - muqaşşar) sözü ərəb mənşəli olub, "qabığı soyulmuş" mənasını verən qaşşara (قَشَّرَ) felindən törəmişdir. Azərbaycan dilinə ərəb dilindən keçmişdir.
Əsas mənası qabığı soyulmuş paxlalı bitkilərin (noxud, lobya və s.) dənəyi, ləpəsidir. Yəni, qabıqdan təmizlənmiş, hazırlanmış vəziyyətdə olan noxud və ya lobya dənəciklərini ifadə edir. Sadəcə "ləpə" sözündən fərqli olaraq, daha çox "hazırlanmış", "istehlaka hazır" mənasını ehtiva edir. "Ləpə" daha ümumi bir termindir, halbuki "müqəşşər" spesifik olaraq qabıqdan təmizlənmiş vəziyyəti vurğulayır.
Müqəşşərin istifadə sahələri genişdir. Məsələn, aşpazlıqda müqəşşər noxud və ya lobya müxtəlif yeməklərdə, xüsusilə də ət yeməklərində əlavə olaraq istifadə olunur. "Ətə müqəşşər qatmaq" ifadəsi bunu göstərir. Bu zaman müqəşşər, ətin dadını və görünüşünü zənginləşdirmək üçün, həmçinin qida dəyərini artırmaq üçün əlavə edilir.
Digər tərəfdən, müqəşşər sözü bəzən məcazi mənada da işlənə bilər. Məsələn, bir şeyi "təmizlənib sadələşdirilmiş", "əsas hissəsinə endirilmiş" mənasında ifadə etmək üçün istifadə oluna bilər. Lakin bu, daha az yayılmış bir istifadədir və əsas mənasından kənara çıxır.
Qısacası, "müqəşşər" sözü konkret olaraq qabığı soyulmuş noxud və ya lobya dənəyini, daha dəqiq desək, istehlaka hazır vəziyyətdə olan bu dənələri ifadə edir və əsasən kulinariya kontekstində istifadə olunur.