Mürşid sözü ərəb mənşəlidir və əsl mənası "doğru yolu göstərən", "rəhbər", "hidayət verən" deməkdir. Keçmişdə, xüsusilə sufizm və təriqətlərdə, ruhani lider, şeyx və ya pir kimi şəxslərə verilən bir addır. Mürşid, təkcə dini məsələlərdə deyil, həm də həyatın digər sahələrində yol göstərən, rəhbərlik edən, təcrübə və bilikləri ilə insanlara doğru yolu göstərən şəxs olaraq da qəbul edilə bilər. Onun vəzifəsi təqlidə deyil, şəxsi təcrübəyə, irfani kəşflərə və insanın özünü tanımasına əsaslanır.
Mürşid anlayışı, təkcə dini liderlərlə məhdudlaşmır. Daha geniş mənada, həyatın istənilən sahəsində təcrübəli, bilikli və rəhbərlik edə bilən şəxslərə də mürşid deyilə bilər. Məsələn, bir sənətkar öz sənətində yeni nəslin yetişməsində rol oynayan usta və ya bir elm adamı öz sahəsində tədqiqatlar aparan və gənc alimləri yönəldən təcrübəli bir şəxs də mürşid kimi qəbul edilə bilər. Bu mənada mürşidin rolu həm təlimi, həm də tərbiyəvi xarakter daşıyır.
Misal üçün, Arif deyir: "Ey mürşidim, inayət eylə; əylənmə mənim..." bu cümlədə mürşid, Arifə ruhani və ya manevi yardım edən, ona hidayət verən bir şəxs kimi təsvir olunur. Sözün bu kontekstdə işlənməsi onun dini və sufilik kontekstindəki mənasını əks etdirir.
Qeyd etmək lazımdır ki, mürşid anlayışının tarixi kontekstdə dəyərləndirilməsi vacibdir. Müxtəlif təriqətlərdə və dövrlərdə mürşidin rolu və səlahiyyətləri fərqlənə bilər. Lakin ümumi olaraq mürşid, yol göstərən, rəhbərlik edən və təlim verən şəxs olaraq qalır.