Müsənnif sözü ərəb mənşəlidir və əslində "müəllif" və ya "avtor" mənalarını özündə ehtiva edir. Lüğətlərdə sadəcə "müəllif" kimi izah olunmasına baxmayaraq, mənası daha genişdir və müəyyən kontekstlərdə nüanslar daşıyır. Köhnə Azərbaycan ədəbiyyatında və dilində daha çox rast gəlinir və müasir Azərbaycan dilində "müəllif" sözü ilə tamamilə sinonim olmasa da, onunla yaxın məna daşıyır.
Terminoloji baxımdan "müsənnif", bir əsərin yaradıcısını, onun mətninin, əsərinin, hər hansı bir bədii və ya elmi əsərin müəllifini ifadə edir. Lakin, "müəllif" sözü daha geniş mənada istifadə oluna bilir – məsələn, bir mahnının sözlərinin müəllifi, bir rəsmin müəllifi, bir layihənin müəllifi kimi. "Müsənnif" isə daha çox yazılı əsərlər, poeziya, nəsr, elmi traktatlar və s. üçün istifadə olunur. Bu baxımdan daha spesifik bir termindir.
Misal olaraq, verilən cümlədə ("[Axund:] Müsəlmanlar arasında belə bir abdar əşar müsənnifləri nadi-rülvücuddur") "müsənniflər" sözü, həmin abdar əşarların (yəqin ki, şeirlərin) yazıçılarını, onların müəlliflərini ifadə edir. Bu kontekstdə "müəlliflər" sözü də işlənə bilər, lakin "müsənniflər" sözü, daha köhnə, daha yüksək üslubda və bədii bir ifadədir. Bu da sözün klassik ədəbiyyatla daha çox bağlı olduğunu göstərir.
Ümumiləşdirərək demək olar ki, "müsənnif" sözü "müəllif"in daha köhnə, daha rəsmi və bədii bir sinonimidir, xüsusilə də yazılı əsərlərin müəllifləri üçün istifadə olunur. "Müəllif" isə daha geniş və müasir bir termindir.